Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bierze do ręki jedną z setek szklanek, podnosi ją pod światło, a potem podtyka mi pod nos.
- Czy to według pana jest czyste?
Przyglądam się wypolerowanemu szkłu i mówię, że tak.
- A to jest co? - pomalowanym paznokciem wskazuje na plamkę na brzegu szklanki. [...] Biorę tę szklankę i zanurzam ją w wodzie.
- Jaja pan sobie robi?
- Nie, dlaczego?
- Ta woda jest całkiem czarna. W tym myje pan nasze naczynia?
- No.
- Niech ją pan natychmiast wymieni.

- On właściwie zbytnio nie umiał śpiewać. Ale i tak nikt nie potrafi zaśpiewać tych numerów tak jak on.