Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W ogóle nie znała Komara, wiedziała tylko, że ktoś taki mieszka w wiosce, lecz nie potrafiła powiązać imienia z żadną twarzą. Wybór ojca nie zaskoczył jej jednak ani trochę. Jak każda dziewczyna spodziewała się, że pewnego dnia powie jej, za kogo wyjdzie za mąż; nie przedkładała też żadnego młodzieńca nad innych. Wiadomość o zamążpójściu wystarczyła, żeby uszczęśliwić dwunastolatkę, mimo nieuniknionego strachu o to, co będzie dalej. Teraz mogła przynajmniej pochwalić się przyjaciółkom, że ma narzeczonego. Bo dla każdej kończącej dwanaście lat dziewczyny nie było niczego gorszego od niewiedzy, czyją będzie żoną.

Margio patrzył na matkę i zastanawiał się, czy śmierć Komara w ogóle ich wyzwoliła i czy cierpienie, które im zadał, skończy się kiedykolwiek.

Pewnego niedzielnego popołudnia, w marcu, Dewi Ayu wstała z grobu, w którym przeleżała dwadzieścia jeden lat.