Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zemsta to coś, czego dokonujemy.
Natomiast sprawiedliwości doświadczamy.

Wspomnienia... Tylko one ci kiedyś pozostaną, gdy już przeżyjesz swoje życie.

- Tato, dlaczego płaczesz?
Zarówno Anita, jak i Jonas przyglądali mu się uważnie.
- Nie wiem.
- Dlaczego?
- Nie mogę o tym mówić.
- Dlaczego, tato?
Sven spojrzał na Anitę. Jak wytłumaczyć coś małemu chłopcu, jeśli nie potrafią tego zrozumieć nawet dorośli? Anita wzruszyła ramionami. Ona też nie wiedziała, ale nie przeszkadzała mu, kiedy zaczął mówić:
- Chodzi o pewnego chłopca. To dlatego jest mi tak smutno. Człowiekowi czasem robi się smutno, jeśli sytuacja jest tak przykra, zwłaszcza wtedy, gdy samemu ma się syna.
- Co to za chłopiec?
- Nie znasz go. Jego tata chyba niedługo umrze.
- Jesteś pewien?
- Nie.
- Nie rozumiem.
- Jego tata mieszka w innym kraju, w Stanach Zjednoczonych. Wiele osób, które tam mieszka, uważa, że zabił człowieka. A w Stanach Zjednoczonych zabija się ludzi, którzy zabili człowieka. (...)
- Nie rozumiem.
- Ja też nie.
- Nie rozumiem, kto go zabije. (...)
- Państwo. Kraj. Lepiej nie potrafię ci wyjaśnić.
- A kto decyduje o tym, że on musi umrzeć? Przecież ktoś taki musi być, prawda?
- Ława przysięgłych. I pan sędzia. Pamiętasz, taki sędzia, którego widziałeś w telewizji.
- Ława przysięgłych?
- Tak.
- I sędzia?
- Tak.
- Czy to są ludzie?
- Tak. To są ludzie. Zwykli ludzie.
- A kto ich zabije?
- Oni nie zostaną zabici.
- No dobrze, ale jeśli to oni decydują, że ktoś ma umrzeć, to znaczy, że oni też zabijają. A więc muszą umrzeć. Kto to zrobi, tato? Ja nie rozumiem.

Jeśli coś dasz, to i tobie dadzą.

Śmierć. Tylko o niej nie wolno im było myśleć. I tylko o niej myśleli.

Za każdym razem Frey kurczył się coraz bardziej, wprawdzie nadal był potężnie zbudowanym mężczyzną, ale mimo to jakby się skurczył. Tak dzieje się wówczas, gdy nadzieja jest coraz słabsza i coraz trudniej się jej trzymać.

- Nigdy wcześniej nie zetknąłem się z czymś takim. Szczerze mówiąc... uważam, że jest pan porąbany.
- Porąbany? Nie, proszę pana. Porąbany to jest ten, kto twierdzi, że państwo ma prawo odebrać życie innemu człowiekowi.

W życiu jest tyle rzeczy, których nie da się przewidzieć. Jak, u diabła, przygotować się na coś, co nie powinno się zdarzyć?