Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słowa były niczym bezcielesne symbole, którymi posługiwaliśmy się, by trzymać prawdziwy świat jak najdalej od siebie.

Nic nie odpowiedziałam. Obecnie nawet słowa wydawały mi się zbyt ciężkie. Gdy już coś mówiłam, prawie się spodziewałam, że zaczną spadać mi na stopy i gromadzić się w popiele.

Przez cały czas znajdowaliśmy się w niebezpieczeństwie, aż zaczęliśmy mieć wrażenie, że dźwięk to zasób, którego należało racjonować.

Jak cudowną rzeczą jest ignorancja – pomyślałam. – Jak wspaniale byłoby zrzucić z barków ciężar wiedzy.