Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Nasze ciało to niepewny przyjaciel. Kocha cię, kiedy jesteś
zbyt młoda i głupia, żeby to docenić, potem irytuje cię z każdym mijającym rokiem coraz bardziej, aż w końcu... - tu wyrzuciła ręce w górę - maszyneria zatrzymuje się, czy jesteś na to gotowa, czy nie.

Miłość polega na małych rzeczach, codziennej trosce, czułości i wybaczaniu.

Czasem nie da się czegoś stwierdzić, nie próbując.

Branie od życia jedynie tego, co Ci daje, bez głębszego zastanowienia, czy to na pewno to, czego pragniesz, jest zwykłym wygodnictwem. Odkąd pamiętam, zawsze chciałam więcej. Niektórzy być może nazwą to egoistycznym podejściem do życia. Ja po prostu uważam, że jeśli to był mój wybór, to uczciwość nakazuje mnie samej realizować owo pragnienie „więcej-ności”, a nie oczekiwać, że ktoś zrobi to za mnie.

Nikt nie jest dobry ani zły z racji urodzenia, narodowości czy religii. Wewnątrz wszyscy jesteśmy panami i niewolnikami, bogatymi i biednymi, idealnymi i pełnymi wad.

Liście na jabłoni wyrosną, a potem i tak opadną, niezależnie od tego, jak słodkie były jej owoce. Trzeba zerwać jabłka, kiedy wyglądają na dojrzałe, i dalej robić swoje. Głupi ten, kto rozpacza nad tym, co, wedle niego, utracił na zawsze.

Wcześniej w życiu nauczyłam się, że umarli nie ocalą żywych. Mogą to zrobić tylko żywi. Dopóki jest życie, jest nadzieja.

Musimy przestać się bać cieni i uświadomić sobie, że świat składa się z odcieni szarości, że światła i ciemności. Nie ma jednego bez drugiego.

Wszystko, co wiedziała o miłości, było nim.

Dla serca nie ma żadnych ograniczeń, jeśli tylko odważysz się pójść za jego głosem.

Żarty są jak pokrzywy. Jeśli bawimy się w ich pobliżu, zawsze znajdzie się ktoś, kto w nie wpadnie i boleśnie się poparzy.

Nikt jej nie uprzedził, że życie i śmierć może dzielić jeden oddech.

Które prawdy są na tyle ważne, żeby wypowiadać je na głos, a o których wystarczy po prostu wiedzieć - tego wyboru musimy dokonywać co chwila. W tym leży siła wypowiedzi.

Myślę, że jesteśmy szczęśliwi tam, gdzie jesteśmy, trawa po drugiej stronie płotu nie wydaje nam się bardziej zielona. I pewnie nigdy nie była.

Ludzie  często  tęsknią  za  rzeczami,  które  nie  istnieją;  które  były,  ale  już  ich  nie  ma.  Więc tam  czy  tu,  i  tak  bym  tęskniła  za  domem,  bo  mojego  domu  już  nie  ma.

Boże Narodzenie w czasach wojny mogło oznaczać mniej prezentów pod choinką, ale więcej podarków od serca.

Nasze ciało to niepewny przyjaciel. Kocha cię, kiedy jesteś zbyt młoda i głupia, żeby to docenić, potem irytuje cię z każdym mijającym rokiem coraz bardziej, aż w końcu... maszyneria zatrzymuje się, czy jesteś na to gotowa, czy nie.

Nie można zmusić nikogo do wierzenia w naszą prawdę ani nie można na nikim wymusić, by sobie wybaczył. Odpowiadamy wyłącznie za siebie.

To najdrobniejsze szczegóły stają się powodem najpoważniejszych zmian.

Nie da się uciec od miłości, tak jak nie da się nie oddychać. To przychodzi samo z siebie, zupełnie naturalnie.

Tego, co zostało powiedziane, już nie da się cofnąć, lecz jutro nadejdzie nowy dzień. Czasu będzie dość, żeby wszystko naprawić.

Ja osobiście lubię mniej znane wiersze. Ich blasku nie zatarło zbyt częste używanie.

Możesz zmienić zdanie w każdej chwili, kiedy tylko przyjdzie ci na to ochota, ale nie cofniesz raz wypowiedzianych słów. Nigdy!

Kto powiedział, że mężczyzna lub kobieta muszą zostać mężem czy żoną? Może trzeba im pozwolić po prostu być sobą? A poza tym świat pełen jest poważniejszych spraw niż gołąbki miłości i weselne dzwony.

Życie jak pory roku nigdy nie przestaje się zmieniać.

Zdarza się przecież, że życie wypełnia cię po brzegi i w kocu musi się przelać. Łzy to sposób ciała na oczyszczenie z nadmiaru emocji, od smutku do radości przez tak wiele różnych odcieni nastrojów, że nawet nie dałoby się ich opisać.