Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) to absurdalne, wiem, ale miłość jest zawsze absurdalna, wiara także (....) (Josef Škvorecký: Saksofon basowy).

(...) to absurdalne, wiem, ale miłość jest zawsze absurdalna, wiara także (....) (Josef Škvorecký: Saksofon basowy).

U stropu mego gwiazda się żarzy [serce me niegdyś kochało ją], w przeanieleniu złotych witraży ona się moją syciła krwią.".

U stropu mego gwiazda się żarzy [serce me niegdyś kochało ją], w przeanieleniu złotych witraży ona się moją syciła krwią.".

Pewnego dnia musimy porzucić tego, którego kochamy. Kto tego nie wytrzymuje, wcale go nie szkoda, bo to nie jest pełny człowiek.

Pewnego dnia musimy porzucić tego, którego kochamy. Kto tego nie wytrzymuje, wcale go nie szkoda, bo to nie jest pełny człowiek.

Może mi nie uwierzysz, ale nie należę do ludzi, ktorzy lubią uprzykrzać sobie życie.

Może mi nie uwierzysz, ale nie należę do ludzi, ktorzy lubią uprzykrzać sobie życie.

[...] prowadziła taki tryb życia, jakby rasa ludzka była na wymarciu i nic nie miało znaczenia. W towarzystwie Scotta stawała się jednak ciepła i uległa. Czy nie zauważyła tego?

[...] prowadziła taki tryb życia, jakby rasa ludzka była na wymarciu i nic nie miało znaczenia. W towarzystwie Scotta stawała się jednak cie...

Dzieje człowieka to dzieje cierpienia!

Dzieje człowieka to dzieje cierpienia!

Pieniądze to nie wszystko. Jest jeszcze ta prosta radość, wynikająca z tego, że się kimś opiekujemy a ktoś opiekuje się nami.

Pieniądze to nie wszystko. Jest jeszcze ta prosta radość, wynikająca z tego, że się kimś opiekujemy a ktoś opiekuje się nami.

- Pieniądze - mówił - to straszny ciężar, ale przyjemnie jest, jeśli człowiek nie musi się o nie troszczyć.

- Pieniądze - mówił - to straszny ciężar, ale przyjemnie jest, jeśli człowiek nie musi się o nie troszczyć.

Posłuchaj Ezza! Nie roztrząsajmy kwalifikacji moralnych tego Anglika, ale to przecież cudowny przykład ilustrujący moje teorie. On ma miliony w bankowych schowkach, a ja płótno w kieszeni. Mimo to nie możesz, nie ośmielisz się twierdzić, że jest on mędrszy, dzielniejszy, energiczniejszy niż ja. Nie jest wcale mądry: oczy ma jak niebieskie emaliowane guziki. Nie jest energiczny: snuje się od fotela do fotela jak paralityk. To poczciwy, sumienny stary osioł, a pieniądze ma po prostu dlatego, że zbiera je jak maniak znaczki pocztowe. Ty, Ezza, masz umysł za tęgi do interesów. Nie zajedziesz daleko. Trzeba być mądrym, żeby robić pieniądze. Zgoda! Ale najpierw trzeba być wystarczająco głupim, żeby pieniędzy pragnąć.

Posłuchaj Ezza! Nie roztrząsajmy kwalifikacji moralnych tego Anglika, ale to przecież cudowny przykład ilustrujący moje teorie. On ma milion...