Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trochę znam artystów. Każdy z nich najbardziej zakochuje się w tworze własnej wyobraźni. Niestety, większość z nas, zwykłych ludzi, nie ma takiego daru i musi nas zadowalać zakochiwanie się w prawdziwych ludziach.

Trochę znam artystów. Każdy z nich najbardziej zakochuje się w tworze własnej wyobraźni. Niestety, większość z nas, zwykłych ludzi, nie ma takiego daru i musi nas zadowalać zakochiwanie się w prawdziwych ludziach.

I tak, gromadząc urazy, zacząłem się pogrążać w noc ciemną nienawiści, w której czasem tylko błyskały pojedyncze iskierki miłości. Myślę, że jedynie taka miłość jest coś warta. Ten, kto kocha cały świat, nie kocha nikogo.

I tak, gromadząc urazy, zacząłem się pogrążać w noc ciemną nienawiści, w której czasem tylko błyskały pojedyncze iskierki miłości. Myślę, że jedynie taka miłość jest coś warta. Ten, kto kocha cały świat, nie kocha nikogo.

Na fasadzie Biblioteki Pilotażowej nie umieszczono żadnej tabliczki czy szyldu, ale spokojnie mógł się tam pojawić napis, jaki według Didora Sycylijskiego widniał na bibliotece Ramzesa Wielkiego: „Lekarstwa dla duszy”. O, świątynio ucieczki, która byłaś jedną z moich nielicznych miłości. Próg biblioteki Pilotażowej przestępowałem z drżeniem (...). Podchodziłem do półki, lecz nim wziąłem do ręki pierwszą książkę, głaskałem jej grzbiet jak grzbiet kota. Darzyłem książki chorobliwą miłością: uwielbiałem nie tylko to, co mówiły, lecz także to, z czego były zrobione – kochałem je jako przedmioty same w sobie. Była to miłość absolutna, cielesna i duchowa, czyli kompletne zatracenie.

Na fasadzie Biblioteki Pilotażowej nie umieszczono żadnej tabliczki czy szyldu, ale spokojnie mógł się tam pojawić napis, jaki według Didora Sycylijskiego widniał na bibliotece Ramzesa Wielkiego: „Lekarstwa dla duszy”. O, świątynio ucieczki, która byłaś jedną z moich nielicznych miłości. Próg biblioteki Pilotażowej przestępowałem z drżeniem (...). Podchodziłem do półki, lecz ni...

Żaden człowiek nie może być pewien, że nie jest jedyną myślącą i czującą istotą, a wszyscy inni zaledwie maszynami udającymi uczucia i rozum.

Żaden człowiek nie może być pewien, że nie jest jedyną myślącą i czującą istotą, a wszyscy inni zaledwie maszynami udającymi uczucia i rozum.

Człowiek rodzi się po to, żeby przeżyć życie i to od niego zależy czy go nie przegapi.

Człowiek rodzi się po to, żeby przeżyć życie i to od niego zależy czy go nie przegapi.

W życiu każdego człowieka dojrzewanie oznacza zagłębianie się w siebie - tam są korzenie.

W życiu każdego człowieka dojrzewanie oznacza zagłębianie się w siebie - tam są korzenie.

Kłótnie o pieniądze zabijają prawdziwą miłość.

Kłótnie o pieniądze zabijają prawdziwą miłość.

- Ideał a pieniądze to są, proszę pani, dwie różne rzeczy. - Uważa pan, że się wzajemnie wykluczają? - W pewnym sensie tak jest. Bo cóż mi przyjdzie z Ideału, kiedy nie będę miał co jeść? - A cóż panu przyjdzie z pieniędzy, jeśli nie będzie pan wierny Ideałowi?

- Ideał a pieniądze to są, proszę pani, dwie różne rzeczy. - Uważa pan, że się wzajemnie wykluczają? - W pewnym sensie tak jest. Bo cóż mi przyjdzie z Ideału, kiedy nie będę miał co jeść? - A cóż panu przyjdzie z pieniędzy, jeśli nie będzie pan wierny Ideałowi?

Człowiek ucieka zatem od dzielenia się swoim szczęściem i miłością z własną żoną i dziećmi, bo nie posiada on tych zasobów sam w sobie. Ucieka zatem od dbanie o siebie i rodzinę, ponieważ nie dbano o niego i nie nauczono go tego w dzieciństwie. Ucieka od obowiązkowości i odpowiedzialności poprzez opiekę i dawania bezpieczeństwa tak finansowego jak i fizycznego, swoim najbliższym członkom rodu krwi, ponieważ nie zaznał takich wzorców w swoim rodzie.

Człowiek ucieka zatem od dzielenia się swoim szczęściem i miłością z własną żoną i dziećmi, bo nie posiada on tych zasobów sam w sobie. Ucieka zatem od dbanie o siebie i rodzinę, ponieważ nie dbano o niego i nie nauczono go tego w dzieciństwie. Ucieka od obowiązkowości i odpowiedzialności poprzez opiekę i dawania bezpieczeństwa tak finansowego jak i fizycznego, swoim najbliższy...