Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To jednocześnie bardzo prosta i bardzo trudna książka. Podobała mi się, a jednocześnie trochę mnie zmęczyła. Historia początkowo wydaje się bardzo chaotyczna i nic się ze sobą nie łączy. Potem poznajemy kolejne elementy układanki i nagle wszystko zaczyna nabierać sensu i widać, że wszystko łączy się ze wszystkim. Podobały mi się przestawione historie kilkorga bohaterów i to, że na końcu dowiadujemy się jakie były ich dalsze losy. Z każdej opowieści czuć ciepło i tęsknotę, czasem smutek i zmęczenie, ale wszystkie są bardzo ludzkie. Autor używa dosyć specyficznego języka. Bardzo prostego, ale jednocześnie różne porównania czy metafory sprawiają, że tak naprawdę okazuje się, że pod tą prostą warstwą jest druga- głębsza i wymagająca refleksji. Historie były dla mnie jednak troszkę zbyt pourywane i zbyt wymieszane. Były też momenty, które w moim odczuciu miały być mądre, ale w połączeniu z tym stylem pisania, nie do końca wiedziałam co o nich myśleć. Trochę jakby przerost formy nad treścią? Nie mniej jednak to urocza historia i chętnie poznam inne wykreowane przez tego pisarza.