Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Umówmy się wpierw, że nie spodziewałem się czegoś niesamowitego po tej książce. Ale tez prawdę mówiąc nie oczekiwałem tego co z niej wydobyłem... Amerykanin, który udaje, że choć trochę zna się na Rosji. Wielka, nierozwikłana tajemnica (Archiwum-X),do tego liczne teorie spiski, itp. itd. W założeniu to się nie mogło udać! I się nie udało. Książkę można podzielić na 2-3 części. Domniemany opis podróży i zdarzeń z punktu widzenia samych uczestników (notatki, zdjęcia),zakończony czczym i wyssanym z palca "rozwiązaniem". Część oficjalna - śledcza. Oraz część współczesna, pisana bezpośrednio przez autora-narratora. O ile te dwie pierwsze są umiarkowane dobrze skrojone (choć z punktu widzenia człowieka nie - Rosjanina, nie oddają większości cech, emocji i nastrojów tamtych lat),tak trzecia jest to swego rodzaju książka o sobie (nie da się zaprzeczyć, że ego autora jest tu przeogromne i odgrywa znaczną rolę). Literacko byle jak. Dokumentalnie pewnie nawet lepiej. Ale uczciwie powiem, że wszystko to wypada dość chaotycznie, niezgrabnie, bez polotu. Czyta się to jak papiery z akt - bez emocji. Mimo dużej ilości zdjęć nie udało mi się wczuć w rolę bezpośrednich bohaterów dramatu. Tym bardziej nie spodobały mi się współczesne postacie. Jeśli chodzi o samo zakończenie - wytłumaczenie finalnej teorii, to równie dobrze kupuję to, jak i nie kupuje. Z naukowego punktu widzenia wszystko wydaje się możliwe. Z praktycznego, cholernie trudno przekonać do tego. I to nawet nie chodzi o jakieś inne, bardziej przekonywujące teorie, bo takich, jak dotąd nikt nie znalazł. Ale po prostu to jest trochę tak jak z tymi durnymi Discovery śledztwami. Przez ich formułę, mimo że wszystko wydaje się logiczne, na odwrót wszystko w nich wkurza. Ja po prostu tego typu amerykańskiego medialnego śledztwa nie cierpię. A tej tajemnicy i tak zapewne nie uda się wyjaśnić.