Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Skondensowana dawka wiedzy. Kolejna monografia węzła kolejowego za mną. Najpierw pochwalimy wydawcę. Jego wizja książki i gotowy produkt to prawdziwa perełka. Pod palcami przewija się aksamitny kredowy papier. Starannie dobrane zdjęcia na długo przykuwają wzrok. Twarda oprawa i szyty grzbiet przy odpowiednim traktowaniu zapewnią książce nieśmiertelność. Treść jest mocno zagęszczona. Węzeł Katowicki to dość obszerny temat i wysoko postawiona poprzeczka. Monografię tworzyło kilku autorów. Pisali poszczególne rozdziały. Czy taki podział pracy zdał egzamin? I tak i nie. Tak, bo mamy całość historii zamknięte w solidnych ramach czasowych. Nie, bo jest to potężna i gęsta piguła niekiedy niestrawna. Rozdziały są nierówne zarówno pod względem objętości jak i przystępności języka. Niektórzy autorzy łatwość przekazu mają we krwi inni są nieco bardziej ociężali. Nie będę wskazywał nazwisk, gdyż są to tylko moje subiektywne odczucia i inni mogą całość widzieć inaczej. Moim zdaniem jak na węzeł o tak ogromnej historii i rozległości w terenie książka jest nieco za skromna. Owszem upchano w niej prawie wszystko co trzeba, ale miejscami nie czyta się tego dobrze. Mam wrażenie, że w porównaniu do wcześniejszych monografii Eurosprintera ta jest najmniej udana. Książka wybitne dla znawców tematu. Zwykły zjadacz liter zostanie przygnieciony jej ciężarem i wyzionie ducha. Z mieszanymi uczuciami, ale jednak na plus.