gen. bryg. dr Dymitr Aleksandrow - polski lekarz i wojskowy.
Przyszedł na świat w Piotrkowie Trybunalskim w rodzinie o korzeniach rosyjskich.
Absolwent UW (medycyna).
W czasie II wojny światowej pracował w warszawskiej Klinice Chorób Wewnętrznych. Uczestnik powstania warszawskiego.
Po wojnie był m.in. kierownikiem Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych w 2 Centralnym Szpitalu Klinicznym WAM w Warszawie. Specjalizował się głównie w badaniach i leczeniu miażdżycy i chorób wieńcowych.
Wchodził w skład komitetu redakcyjnego Polskiego Słownika Medycznego (pierwsze wydanie: Polskie Zakłady Wydawnictw Medycznych, 1981).
Członek Polskiej Akademii Nauk.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Dr Dymitr Aleksandrow żył 84 lata.
Wybrane publikacje książkowe: "W sprawie bezbakteryjnego okresu powolnego zapalenia wsierdzia" (z W. Wysznacką-Aleksandrow, Lekarski Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1948),"Postępowanie w nagłych przypadkach internistycznych" (z W. Wysznacką-Aleksandrow, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1954),"Diagnostyka elektrokardiograficzna" (z W. Wysznacką-Aleksandrow, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1963),"Rozpoznawanie chorób serca" (z W. Wysznacką-Aleksandrow, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1981).

Żona: Wanda Wysznacka.