Najnowsze artykuły
ArtykułyDlaczego warto przeczytać książkę „Dżin” Marcina Mortki? Oto 5 powodów!
2
ArtykułyPosłuchaj, to do ciebie! „Plac Senacki 6PM” Vincenta V. Severskiego po raz pierwszy jako słuchowisko
2
ArtykułyJesienne Targi Książki w Warszawie już w ten weekend3
ArtykułyCzas na zmiany: książki o klimacie i przyszłości Ziemi
13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Cash. Autobiografia Johnny Cash 
Cash z niejednego pieca chleb (i nie tylko chleb) jadł, więc ma wiele do powiedzenia. Dodając jego niezykłe umiejętności do opowiadania historii, dostajemy pozycję wartościową także literacko (chociaż niektórych styl Południa Stanów może - tak, jak mnie - męczyć i zastanawiać). Nie wiem, czy pokora przezentowana przez pieśniarza to już kwestia wieku i zmęczenia życiem, czy też po prostu część jego natury. Wypada przekonująco i miejscami uroczo.
Dzieciństwo w bardzo trudnych warunkach, tragiczna śmierć brata, nieprzepracowana żałoba, wojsko i narkotyki. Miłość, która ratuje życie i nadaje mu bieg. Cash zdradza swoje fascynacje muzyczne i szczerze komplementuje niektórych artystów. Jawi się jako nieustępliwy artysta, zawsze podążający za instynktem.
Ta pozycja to coś w rodzaju i testamentu, i opowieści dziadka na dobrancoc.
Cash. Autobiografia Johnny Cash
Zaskakująco solidna, szczera wypowiedź człowieka-legendy. Napisana pod koniec XX-go wieku, nie zawiera oczywiście ostatniego okresu w życiu tego muzyka, ale nastrój rozstania i ostatecznego podsumowania bogatej w znaczące wydarzenia działalności jest wyraźnie wyczuwalny (zwłaszcza w ostatniej części książki). Jest to specyficzne „pożegnanie z bronią” artysty i społecznie aktywnego chrześcijanina (bo u Casha nie sposób obydwu aspektów rozdzielić).
Rozpoczynając lekturę tej książki miałem pewną obawę, czy nie będzie ona zbyt „promująca” lub „samowychwalająca”. Z drugiej strony seria amerykańska Czarnego ma u mnie spory kredyt zaufania, bo pojawiają się tam naprawdę dobre książki. Jak się okazało, moje obawy były zupełnie niepotrzebne. „Cash. Autobiografia” to znakomity kawał historii powojennej muzyki amerykańskiej, przedstawiony z bardzo ciekawej perspektywy człowieka, który przetrwał w showbiznesie prawie pół wieku.
Johnny mnie, czyli kogoś, kto z muzyki country zna dosłownie dwa albumy na krzyż, zupełnie oczarował. To znakomity gawędziarz, czerpiący z przebogatych archiwów własnej pamięci. Ponieważ nie ma sposobu, aby sprawdzić te wszystkie wydarzenia i anekdoty, czytelnikowi pozostaje tylko jedno: Wsiąść do pociągu na Dziki Zachód i przysłuchiwać się z ukontentowaniem jednemu z największych bardów Ameryki w barwnej, często zaskakującej, czasami przerażającej, ale zawsze bardzo otwartej, szczerej i pełnej szacunku do bliźnich relacji z życia „człowieka w czerni”.
