Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzięki uprzejmości Leszka Błażyńskiego miałem przyjemność zapoznać się z jego najnowszą pozycją „Spowiedź Mistrza”. Ta książka to wywiad rzeka z Marianem Kasprzykiem. To przepełniona wieloma nieznanymi wcześniej anegdotami historia złotego medalisty olimpijskiego z Tokio. Autor zadaje bardzo trafne i nieoczywiste pytania, co sprawiło że wyszła z tego naprawdę ciekawa, prowadzona w luźnym tonie rozmowa. Marian Kasprzyk przedstawia czytelnikom nieznane i niezwykle ciekawe fakty o jego dzieciństwie. Dowiadujemy się m.in. dzięki komu trafił na pierwszy trening bokserski w Spójni Ziębice, jak w 1955 roku chciał skończyć przygodę z boksem po kolejnej walce, w której został skrzywdzony. Poznajemy również szczegóły niezwykle emocjonujących sparingów z Zbigniewem Pietrzykowskim, które według obserwatorów dorównywały pojedynkom na najwyższym światowym poziomie. Marian Kasprzyk wspomina przygotowania do Igrzysk Olimpijskich w Rzymie w 1960 roku. Moment, kiedy legendarny trener Feliks Stamm to jego, a nie Jerzego Kuleja wybrał do wyjazdu na igrzyska, był dla niego wyjątkowy. Stamm nie żałował tej decyzji – Marian Kasprzyk zdobył brązowy medal, choć mógł czuć się zawiedziony – nie dopuszczono go do walki półfinałowej z powodu opuchlizny nad prawym okiem. Cztery lata później Stamm znów miał dylemat – posłać na igrzyska Mariana Kasprzyka czy Leszka Drogosza? – obaj niezwykle zaciekle rywalizowali na krajowym podwórku i na zgrupowaniach. Ostatecznie to Kasprzyk reprezentował Polskę w stolicy Japonii. Kasprzyk po trudnych pojedynkach doszedł do finału, lecz to ta ostatnia walka miała być najcięższa. Już w pierwszej rundzie Polak złamał kciuk i do końca musiał radzić sobie z jedną sprawną ręką. Kiedy powiedział o tym Stammowi, ten zapytał tylko: „Mam Cię poddać?”. To wystarczyło, by Kasprzyk mimo bólu zrobił wszystko, by wygrać i zdobyć złoto. Dokładnie tak się stało. Marian Kasprzyk zdobył najcenniejszy dla pięściarza tytuł – został mistrzem olimpijskim.