Krzysztof Gerlach

„konkretna…” Książka Krzysztofa Gerlacha to potężne źródło informacji na temat artylerii okrętowej w XVIII i XIX wieku. Nie mam wystarczającej wiedzy, aby publikację ocenić merytorycznie, więc skupię się na innych zaletach i wadach. Autor omawia rozwój artylerii chronologicznie. Nie jest to oderwany od rzeczywistości opis, gdyż ten rodzaj broni nie rozwijał się bez bodźców zewnętrznych. Są one ujęte w tekście i przedstawione. Bardzo dobrym pomysłem jest podział opisywanej broni według różnych kryteriów i osobne omawianie ważnych części składowych – lawet, zamków, pocisków i zapalników. Na koniec każdego z rozdziałów głównych mamy charakterystykę najważniejszych przedstawicieli uzbrojenia różnych państw w tabelach. Tekstowi głównemu towarzyszą starannie wykonane (lub powielane) rysunki. Pomagają one niejednokrotnie zrozumieć przedstawiany trudny problem lub zobrazować sobie opisywane działa. Format A4 pozwala na duże rysunki – umożliwia to na pokaz wielu szczegółów. Oprócz rysunków mamy w książce zdjęcia. Jest ich wyraźnie mniej i są nieco gorszej jakości i wielkości. Język autora nie jest prosty, publikacja jest przeznaczona dla osób siedzących w temacie. Przypisy jak na porządne wydawnictwo (wydanie własne) przystało, są pod tekstem. Oprócz historii samej artylerii autor obala wiele mitów i błędów w innych publikacjach z nią związanych. Wydanie w miękkiej oprawie, klejone na dobrym papierze. Tekst jest powiększony, dla mnie na plus. Wady ? Mnie wkurzały tylko wstawki autora odnoszące zdarzenie historyczne do współczesnych władz. Na szczęście jest ich niewiele. Jak wspomniałem książka dla specjalistów, ale jako taką mogę ze swej strony polecić. Mój poziom wiedzy w temacie po przeczytaniu pozycji podniósł się mocno w górę.