Richard Elson

7/10 – BARDZO DOBRA Doktor Octopus leży na łożu śmierci. Pozostało mu już niewiele czasu, który chce spożytkować na to, by po raz ostatni stawić czoła swojemu największemu wrogowi Spider-Manowi. Czemu będącemu o krok od śmierci łotrowi tak bardzo zależy na dotarciu do człowieka-pająka i jego najbliższych? Czy motywacją jest zemsta? A może chodzi o coś zupełnie innego? Może to Spider-Man stanowi zagrożenie? „Ostatnie życzenie” wieńczy niespełna pięćdziesięcioletnią historię (w latach 1963-2012 ukazało się siedemset zeszytów) wydawania przez Marvela komiksów z serii „The Amazing Spider-Man”, która to zmienia swój tytuł na „The Superior Spider-Man”. Tak znacząca zmiana wymogła więc od twórców stworzenia nieszablonowej i spektakularnej fabuły, która odbiłaby się szerokim echem w świecie komiksów superbohaterskich. Scenarzystą który podjął się tego zadania był Dan Slott i trzeba przyznać, że wykreował historię, która może okazać się potężnym wstrząsem dla fanów Petera Parkera i jego pajęczego alter-ego. Przedstawiając zaskakujące ostateczne starcie Spider-Mana z jednym z jego największych wrogów Doktorem Octopusem, Slott nie bał się podjąć odważnych kroków. Mimo, że początkowo jego koncepcja nie przypadła mi do gustu, to ostatecznie stwierdziłem, że ten jakże dramatyczny zwrot w losach pajęczaka, może stanowić dla całej serii mocny i pozytywny impuls do jej rozwoju. „Ostatnie życzenie” jest historią kontrowersyjną, ale zarazem całkiem intrygującą i pełną emocji. Przede wszystkim jednak bardzo rozwojową, ponieważ stanowi całkiem nowe otwarcie dla dalszych przygód człowieka-pająka, dając jednocześnie sporo możliwości do tworzenia nowych, bądź kontynuowania istniejących już ciekawie zapowiadających się wątków. Fabuła tego komiksu posiada też pewne wady. Po pierwsze aby w pełni ją ogarnąć, trzeba znać poprzedzające ją wcześniejsze przygody Spidera, ponieważ w treści znajduje się sporo odwołań do tychże. Czytelnik nie zaznajomiony z poprzednimi albumami (nawet jeśli jako tako zna losy Spider-Mana) może czuć się trochę skonsternowany przebiegiem wydarzeń, relacjami między poszczególnymi postaciami, czy też samą ich obecnością. Inna sprawa, że niektóre rozwiązania są mocno naciągane, ewidentnie widać też, że twórcom komiksowym brakuje spójnej koncepcji charakterystyk poszczególnych postaci, dlatego też natura, uosobienie, inteligencja i pogląd na świat większości bohaterów ulega co jakiś czas niekontrolowanym transformacjom. Do albumu oprócz „Ostatniego życzenia” dołączone zostały jeszcze dwa krótkie epizody, ale są one na tyle nijakie i mało znaczące, że nie warto w ogóle zawracać sobie nimi głowy. Album całkiem nieźle prezentuje się natomiast pod względem graficznym, prace głównego rysownika Humberto Ramosa są bliźniaczo podobne do tych z komiksu „Venom: Dreszcz” autorstwa Francisco Herrery (widocznie taką kreską charakteryzuje się meksykańska szkoła). W Venomie takie rysunki w ogóle mi nie pasowały, w komiksie o Spider-Manie z jakiegoś powodu wydają mi się być bardziej na miejscu. Niniejszym komiksem Dan Slott kończy jakaś epokę dla serii o pajęczaku, jednocześnie rozpoczynając nowy etap w dziejach tej postaci. Jestem bardzo ciekawy w którym kierunku podąży ta historia i jaki będzie nowy Spider-Man posługujący się jakże ostentacyjnym przedrostkiem „Superior”. Ciekawi mnie też jak „Ostatnie życzenie” przyjmą najwięksi fani człowieka-pająka, czy będą potrafili zaakceptować zaproponowane przez Slotta rozwiązanie? Mnie się nawet udało, jestem otwarty na takie nowości i z zainteresowaniem czekam na więcej. Polecam.