Antoni Benedikt

Zdecydowanie najsłabsza pozycja dotycząca asertywności, jaką czytałem. Poszczególne techniki są przedstawione ogólnikowo i w bardzo chaotyczny sposób. Część najważniejszych procedur zostaje wspomniana w zasadzie mimochodem, bez omówienia ich praktycznego zastosowania. W zawartości poszczególnych rozdziałów i podrozdziałów brakuje spójności i wyraźnej myśli przewodniej. Częste powtórzenia sprawiają, że lektura staje się męcząca, a rozległe cytowania każą wątpić w oryginalność całego opracowania. Cały rozdział drugi, pomimo tytułu „Istota i elementy asertywnej komunikacji”, zawiera jedynie bardzo ogólne przedstawienie teorii komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Rozdział 3 i 4 zawiera głównie ogólne teorie z zakresu komunikacji, ze szczególnym uwzględnieniem komunikacji w przedsiębiorstwie i nie mają one praktycznie nic wspólnego z komunikacją asertywną. Błędnie zostaje również zdefiniowane pojęcie coachingu. Zgodnie ze standardami ICF nie występuje w nim ani udzielanie instrukcji, ani określanie celów przez coacha, ani tym bardziej monolog coacha. Pojawiają się również błędy składniowe i leksykalne („Zwykle staramy się być niecierpliwi” [sic]). Nie rozumiem też dlaczego to opracowanie zostało wydane jako osobna książka pt. Asertywność jako proces skutecznej komunikacji, skoro treść jest dokładnie identyczna. Zdecydowanie lepiej sięgnąć po książki Marii Król-Fijewskiej.