Najnowsze artykuły
Artykuły
„Wiedźmin 4” przekroczy granice gatunku? Nad grą pracuje już większość studiaKonrad Wrzesiński5Artykuły
Czytamy w weekendLubimyCzytać367Artykuły
Książki adwentowe dla dzieci i dorosłych – te tytuły zapewnią ci 24 dni przedświątecznego czytaniaAnna Sierant4Artykuły
Jest temat, o którym się nie mówi… Porozmawiajmy o piractwieKonrad Wrzesiński19
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Wojciech Wanat

3
6,4/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,4/10średnia ocena książek autora
189 przeczytało książki autora
241 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma

2014
W pogoni, w ucieczce. Narkotyki i narkomania
Wojciech Wanat, Katarzyna Panejko-Wanat
7,3 z 16 ocen
70 czytelników 2 opinie
2014
Najnowsze opinie o książkach autora
Rok w Monarze Wojciech Wanat 
5,7

Nie polecam. Treść książki do niemal peany na temat Monaru i uczciwości, którą trzeba zachowywać wobec siebie i wobec pensjonariuszy. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby autor wspomniał o tym raz czy drugi, a nie co chwilę. Brak wyraziście zarysowanych postaci, ludzie są wspominani, ale zupełnie nic się o nich nie wie. Brak studium przypadku narkomana (autora). Fajnie byłoby wiedzieć, co się stało, że został narkomanem, jak wyglądała jego droga upadku i ku leczeniu. No i jeszcze: nie chciałabym poznać takiego czlowieka - czytając ma się wrażenie, że autor czuje się lepszy od większości osób przebywających w Monarze (bo z radością nosi drelich, bo stara się być pokorny - moim zdaniem na siłę, bo bezkrytycznie akceptuje zasady ośrodka i o wszystkim mówi na społecznościach).
Najlepsze jest jednak to, co było potem: po zakończeniu leczenia u jego drzwi stanęła Kasia, 18 latka (on miał wtedy 36 lat),którą poznał właśnie na leczeniu. A przecież był zakaz kontaktów seksualnych i sprzymierzania się z dziewczętami. No i pani została jego żoną i urodziła mu dzieci. Cudowne zakończenie, czyż nie?
W pogoni, w ucieczce. Narkotyki i narkomania Wojciech Wanat 
7,3

Dobre czy złe?
Ostatnie wyniki badań lekarskich sprawiły, że ponownie rozgorzała trwająca od kilku lat dyskusja na temat legalizacji narkotyków. Mowa tu szczególnie o marihuanie, bowiem obecnie, jeśli lekarz chce zastosować ją w terapii, musi uzyskać m.in. zgodę konsultanta wojewódzkiego w swojej dziedzinie medycyny, a recepty realizowane są poza granicami kraju. Tymczasem zastosowanie marihuany w leczeniu padaczki lekoopornej przynosi nadspodziewane efekty. Przy tej okazji niektóre środowiska znów wskazują na zgubne efekty stosowania narkotyków, znów toczy się spór, czy narkotyki są dobre czy złe i jak bardzo są złe.
Być może głosem rozsądku w tej dyskusji, ale i bodźcem do innego, całościowego spojrzenia nie tylko na problem narkotyków, ale uzależnień, jest książka Katarzyny Panejko-Wanat oraz Wojciecha Wanat. Autorzy, w opublikowanej nakładem wydawnictwa ISKRY pozycji pt. „W pogoni, w ucieczce. Narkotyki i narkomania” zwracają naszą uwagę na emocjonalny aspekt uzależnienia – śmiało można stwierdzić, że jest to konsekwencja choroby duszy, próba zrekompensowania sobie pewnych emocji, doznań, a także wzmocnienia ich. Publikacja nie dotyczy jednak wyłącznie tego duchowego wymiaru nałogu, ale prezentuje problem holistycznie, pokazując wpływające na jego skalę przemiany społeczne i kulturalne, omawiając czynniki ryzyka, wyniki badań, sięgając również po zapisy rozmów z osobami uzależnionymi. To czyni książę nie tylko kolejną pozycją traktującą o nałogach, nie tylko poradnikiem zawierającym wskazówki odnośnie wyjścia z nałogu, ale materiałem, który może być wykorzystywany wszechstronnie – nie tylko przez lekarzy i terapeutów uzależnień, ale przez psychologów i pedagogów, nauczycieli poruszających ten temat na godzinach wychowawczych, a wreszcie przez rodziców i opiekunów, by uwrażliwić ich na pewne kwestie i sygnały.
Jak wspominają sami autorzy, w książce nie znajdziemy sztywnego podziału, odpowiadającego fazom uzależnienia czy też wychodzenia z niego. Problem został tu pokazany od strony środowiska, panującej kultury, stosunków panujących w rodzinie, a także samego podejścia do życia, do wyzwań, do poszukiwania pewnej rekompensaty. Autorzy snują rozważania o szczęściu, odróżniając to szczęście (nad którym trzeba pracować) od radości, która jest dostępna na wyciągnięcie ręki. Podkreślają również, w kontekście dyskusji o narkotykach, iż tak naprawdę szybko pogarszający się stan zdrowia osób nadużywających narkotyki nie jest konsekwencją samego nałogu, ale zmiany sposobu życia związanego z zażywaniem narkotyków.
W książce został również poruszony problem poszukiwania przyjemności, braku świadomości istnienia ryzyka czy konsekwencji pewnych działań. Autorzy zwracają ponadto uwagę na czynniki ryzyka w odniesieniu do uzależnienia, a także tzw. czynniki chroniące. Te drugie to cechy fizyczne, emocjonalne i społeczne, których posiadacze mają mniejsze szanse na uzależnienie. Znajdziemy w książce również statystyki, wyniki badań, a także opis eksperymentu, jakim przed laty był MONAR w swoim początkowym okresie działania i najbardziej skutecznego z jego „terapeutów” – doktora Szpadla.
(...)
Pełna treść recenzji jest dostępna na stronie:http://qulturaslowa.blogspot.com/2017/01/katarzyna-panejko-wanat-wojciech-wanat.html