Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podobnie jak przedmówca - i ja sięgnąłem po tę pozycję w zimowe dni, by poczuć jeszcze większą "immersję". Niemniej dla mnie ta pozycja jest pewnym rozczarowaniem, ale głównie przez wzgląd na czasy w jakich powstała. Zdjęcia są czarnobiałe i niewyraźne - za nic nie oddają piękna dalekiej Laponii. Ryciny mało czytelne. Na pewno też współczesny autor podszedłby do tematu nieco inaczej, inny byłby warsztat, język, pojawiłyby się pewnie jakieś wywiady, więcej relacji czy poruszania tematów trudnych (bo i kraje Skandynawskie mają wiele na sumieniu w kwestii tłamszenia tożsamości Saamów). Cóż, jedna z tych pozycji która nie przetrwała próby czasu, choć merytorycznie jest OK.