Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Historia Jadwisi i Janka” to fragment „Biłgorajanki” zamieszczonej w „Obrazkach lubelskich” z 1854 roku autorstwa Antoniego Wieniarskiego. Czy to prawda spisana, baśń czy legenda? Nikt nie jest w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Faktem jest, że historia bez happy endu, ukazuje nam codzienne życie mieszkańców Biłgoraja, ich zwyczaje i zajęcia oraz piękną architekturę miasteczka sprzed dwóch wieków. Ciężka praca i długa rozłąka była nieodłącznym elementem życia biłgorajskich sitarzy i ich rodzin. Dzięki wyrabianym przez nich sitom byli znani niemal w całej Europie. Bardzo ważną rzeczą było posłuszeństwo wobec rodziców, a wszelkie sprzeciwy karane były klątwą dozgonną. Dwoje młodych ludzi , zakochanych w sobie do szaleństwa zostało obarczonych takową klątwą i odbiło się to na ich losach wielkim piętnem. Historia smutna, wyciskająca czasem nawet łezkę w oku, ale wartościowa pod względem poznawania korzeni naszego miasta i mieszkańców, a nawet języka.. W każdej bajce jest ziarnko prawdy i jeśli nawet historia Jadwisi i Janka jest zmyślona, to mimo to zachęcam do jej przeczytania zarówno starszych, jak i młodszych czytelników.