Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Na skalnej drodze" jest jak kolaż - składają się na niego luźne historie z życia Autora i rozdziały stricte naukowe z zakresu geologii. O ile te pierwsze są dosłownie dla każdego - bardzo klimatyczne, w stylu opowieści snutych nieraz w schroniskach górskich, o tyle te drugie są raczej skierowane do węższego grona odbiorców (początkujących geologów bądź taterników?). Dla przykładu: E. Passendorfer opisuje w jednym z rozdziałów profil w wąwozie wileńskiej Łysej Góry, której nazwa mi osobiście kojarzy się jedynie z kompozycją orkiestrową M. Musorgskiego i szczerze wątpię, czy cokolwiek z tego opisu profilu zapamiętam. Ostatecznie jednak książkę oceniam jako ciekawą.