Najnowsze artykuły
- Artykuły100 najbardziej wpływowych osób świata. Wśród nich pisarka i pisarz, a także jeden PolakKonrad Wrzesiński1
- ArtykułyPięknej miłości drugiego człowieka ma zaszczyt dostąpić niewielu – wywiad z autorką „Króla Pik”BarbaraDorosz1
- ArtykułyWydawnictwo Emocje – nowa marka na polskim rynku książkiLubimyCzytać2
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Szczęście ma smak szarlotki“ Weroniki PsiukLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Kazimierz Romaniuk
Źródło: By Mateusz72 - Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=82807639
Znany jako: bp Kazimierz RomaniukZnany jako: bp Kazimierz Romaniuk
29
7,5/10
Urodzony: 21.08.1927
Urodził się 21 sierpnia 1927 w Hołowienkach. Polski duchowny rzymskokatolicki, profesor nauk biblijnych, rektor Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego i Akademickiego Studium Teologii Katolickiej w Warszawie w latach 1971–1982, biskup pomocniczy warszawski w latach 1982–1992, biskup diecezjalny warszawsko-praski w latach 1992–2004, od 2004 biskup senior diecezji warszawsko-praskiej.
Napisał, skompilował i opracował wiele książek poświęconych przede wszystkim interpretacji i popularyzacji Biblii. W 1991 otrzymał nagrodę Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich, a w 2005 nagrodę główną Feniks Stowarzyszenia Wydawców Katolickich.
Napisał, skompilował i opracował wiele książek poświęconych przede wszystkim interpretacji i popularyzacji Biblii. W 1991 otrzymał nagrodę Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich, a w 2005 nagrodę główną Feniks Stowarzyszenia Wydawców Katolickich.
7,5/10średnia ocena książek autora
42 przeczytało książki autora
33 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Pismo Święte. Księga Psalmów
autor nieznany, Kazimierz Romaniuk
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2021
Pismo Święte dla młodych. Nowy Testament. Biblia Tysiąclecia
Tomasz Maria Dąbek OSB, Kazimierz Romaniuk
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2018
Biblia z Komentarzami Jana Pawła II - Nowy Testament
Kazimierz Romaniuk
8,5 z 4 ocen
4 czytelników 0 opinii
2014
Biblia z Komentarzami Jana Pawła II - Stary Testament
Jan Paweł II (papież), Kazimierz Romaniuk
7,9 z 7 ocen
10 czytelników 0 opinii
2014
Kapłaństwo w Piśmie Świętym Nowego Testamentu
Kazimierz Romaniuk, Augustyn Jankowski OSB
0,0 z ocen
3 czytelników 0 opinii
2010
Komentarz praktyczny do Nowego Testamentu. Tom I
Kazimierz Romaniuk, Augustyn Jankowski OSB
8,3 z 3 ocen
4 czytelników 0 opinii
1999
Komentarz praktyczny do Nowego Testamentu. Tom II
Kazimierz Romaniuk, Augustyn Jankowski OSB
8,3 z 3 ocen
4 czytelników 0 opinii
1999
Błogosławieństwo czy przekleństwo? Praca w Piśmie Świętym : praca w Piśmie Świętym
Kazimierz Romaniuk
6,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
1997
Najnowsze opinie o książkach autora
Biblia Warszawsko-Praska Kazimierz Romaniuk
9,0
postawiłem sobie za cel przeczytanie całego Starego Testamentu w tym przekładzie i finalnie cel został osiągnięty, z czego niezmiernie się cieszę. Sam przekład bardzo polecam, jest uwspółcześniony, dobrze się czyta. Teraz pozostaje powracanie i "rzucie" i smakowanie poszczególnych wersetów; przeczytana ale tak na prawdę do końca życia będę tutaj powracał.
Uczniowie i współpracownicy Pawła Kazimierz Romaniuk
7,0
Wielką zaletą tej książki jest dla mnie jej temat. Dzieje Apostolskie to bardzo skondensowana historia. Wydarzenia, które na zawsze zmieniły obraz świata, który znamy, są tam streszczone na około 30 stronach. Mamy losy apostołów, niezwykłą wśród nich postać apostoła Pawła. I gdzieś w Dziejach oraz w listach apostolskich wzmianki o różnych ciekawych osobach, bez których nie byłoby takiego pierwotnego kościoła i takiego chrześcijaństwa, jakie znamy.
Kazimierz Romaniuk skupia się na postaciach, które w taki czy inny sposób zetknęły się z apostołem Pawłem jako jego pomocnicy, bracia i siostry w wierze, uczniowie i przyjaciele. Czasem może nawet o nich nie słyszeliśmy lub przekartkowaliśmy w czytaniu lub ominęliśmy w słuchaniu.
1. Taki np. Epafras. Wzmianki o nim są tylko w trzech fragmentach Biblii, ale jakie to wzmianki? Np. "Pozdrawia was rodak wasz Epafras, sługa Chrystusa Jezusa, zawsze walczący za was w modlitwach o to, abyście stali mocno, doskonali w pełnieniu każdej woli Bożej. Świadczę o nim, że usilnie się troszczy o was oraz o tych, którzy są w Laodycei i w Hierapolis" (Kolosan 4:12)
Autor oczywiście rozszerza nieco temat tej postaci, ale nie jest to bohater wielu niezwykłych, cudownych opowieści. Jest to po prostu człowiek, który żarliwie modlił się za drugich, kochał ich i troszczył się o nich. A to zauważył apostoł Paweł, a - jak wierzę: dzięki Bogu! - znalazło się na jego opis miejsce w Biblii.
2. Akwila i Pryscylla - małżeństwo, które z apostołem połączyło wspólne rzemiosło: też produkowali namioty. Zwykli, niezwykli ludzie.
3. Febe, siostra w Panu, o której Paweł pisze: "wspierała wielu, a także i mnie samego" (Rzym. 16:1)
4. Postawieni w trudniej sytuacji Filemon i Onezym - zamożny pan (ale już chrześcijanin) i niewolnik, który mu uciekł (a potem także nawrócił się do Chrystusa). Jednego Paweł prosi o przyjęcie zbiega po bratersku, przebaczenie mu i "zwrócenie go z powrotem". Drugiego posyła z listem, niepewnego jaka będzie odpowiedź: http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=1037
5. Niezwykle ciekawa postać Lidii, której "Pan otworzył serce, tak że uważnie słuchała słów Pawła" (Dzieje 16:14) Mamy tu myśl o Bogu, który angażuje się w sprawę. Jak opisze to sam Paweł: <<jeden sieje, drugi podlewa, ale Pan Bóg daje wzrost>>.
6. "Pozdrówcie Tryfenę i Tryfozę, które trudzą się w Panu. Pozdrówcie umiłowaną Persydę, która wiele trudu poniosła w Panu." (Rzymian 16:12)
Taka krótka wzmianka, a jednak na zawsze zostaną zapamiętane jako "trudzące się w Panu".
Nie ma co przedłużać, bo na pewno warto przeczytać, jeśli kogoś interesuje Biblia i początki chrześcijaństwa, w jej formie pierwotnej, najbliższej Jezusowi.
Żeby nie było za słodko:
a. autor dopasowuje trochę pewne kwestie do dzisiejszego kościoła rzymskokatolickiego, podczas gdy nie były one znane w czasach, które opisywał. Pisze np. że "Archip był co najmniej diakonem albo może nawet kapłanem wyposażonym w specjalne uprawnienia". W owym czasie nie występował podział na kapłaństwo i laikat, więc takie zdanie tworzy mylne wyobrażenie u czytelnika, że kościół zawsze wyglądał tak, jak wygląda dziś kościół rzymskokatolicki.
b. kiedy opisywana jest organizacja wczesnego kościoła ponawiane są uwagi o tym, że apostoł Paweł czuł się zwierzchnikiem kościołów, sprawował władzę we wczesnych kościołach, ustanawiał lokalne władze czy to sam czy przez przedstawicieli (Tymoteusz, Tytus). Opis ten jest co najmniej niepełny, ponieważ wybór takich sług był we wczesnym kościele połączony z modlitwą, oparty o wskazówki Słowa Bożego i rady apostolskie (stąd np. takie fragmenty jak 1 Tymoteusza 3:1-13),ale demokratyczny: decydowali członkowie danych społeczności, poprzez głosowania. Dodatkowo, wybierani byli słudzy i nauczyciele społeczności, współbracia, a nie władcy społeczności.
c. żyjącego w I wieku Klemensa (zwanego Rzymskim) przedstawiono jako konsekrowanego przez apostoła Piotra kapłana, a później papieża. Nie jest to zgodne z rzeczywistą strukturą wczesnego chrześcijaństwa, więc trudno się zgodzić z takim twierdzeniem.