Polski pisarz, autor powieści kryminalnych oraz cyklu publicystycznego „Kurs pisania”. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Leona Koźmińskiego w Warszawie, gdzie uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych.
Laureat Nagrody Czytelników Wielkiego Kalibru z 2016 roku za powieść pt. „Kasacja”. W 2017 roku ujawnił się jako Ove Løgmansbø, autor kolejnych trzech powieści.
Jego książki były nominowane w Plebiscycie Książka Roku lubimyczytać.pl w kategorii kryminał, sensacja, thriller. Otrzymał dotąd dwie statuetki.
Seria z Joanną Chyłką stała się podstawą serialu „Chyłka. Zaginięcie” w reżyserii Łukasza Palkowskiego z Magdaleną Cielecką w roli głównej. Wykupiono także prawa do ekranizacji innych serii autora - z komisarzem Forstem i cyklu „W kręgach władzy”.http://www.remigiuszmroz.pl
Przeczytałam książkę już kilka dni temu, ale musiałam na spokojnie się zastanowić co właściwie o niej sądzę. Konkluzja nie jest zachwycająca - zawiodłam się tak, jak na ostatnich kilku książkach pana Mroza. Postacie są niespójne w stosunku do ich wystąpień w poprzednich książkach, Karolina Siarkowska przypomina niestety inne, dość żałosne wcielenie Joanny Chyłki, a Paderborn - moja ulubiona postać do tej pory - to nieudana parodia Kordiana. Nie powala również przeciąganie tej historii jakimiś ekstra łzawymi i ckliwymi historyjkami miłosnymi w trakcie. Na plus jak zwykle Langer oraz ogólny zarys tej historii, co na pewno dodaje trochę gwiazdek do mojej oceny. Czy powrócę - nie wiem, ta książka trochę przelewa czarę goryczy w odniesieniu do ostatnich książek tego autora, więc na pewno zrobię sobie dłuższą przerwę od Mroza.
Książka „Światła w popiołach” autorstwa Remigiusza Mroza to piąta część cyklu z Sewerynem Zaorskim. Naprawdę to już jest piąta część? Mam wrażenie, że dopiero co zaczynałam swoją przygodę razem z bohaterami w Żeromicach, a tu się już tyle wydarzyło. Mam wrażenie, że w końcu między Burzą, a Sewerynem coś drgnęło w tą dobrą stronę, ale zdecydowanie nie chciałabym być na miejscu żadnego z nich.
Wiele lat temu podczas licealnej imprezy w pustostanie spłonęło dwoje nastolatków. Sprawę zakwalifikowano jako wypadek, a lokalna społeczność stara się do niej nie wracać. Do momentu kiedy odnalezione zostaje spalone ciało, które wygląda jak by przeniosło się czasie. Czy to w ogóle możliwe? I co tak naprawdę wydarzyło się przed laty?
Sprawa trafia pod skrzydła Burzy, która właśnie wraca do pracy po urlopie macierzyńskim. Nie będzie wcale dziwne to, że to akurat Seweryn Zaorski będzie tym, który będzie jej pomagał? Pomimo tego, że przez ponad rok unikali sytuacji żeby być ze sobą sam na sam to tak naprawdę nic się między nimi nie zmieniło. Tylko co z tego będzie dalej? Po tym jak się zakończyła ta część już czekam na kolejną.