Stanisław Kutrzeba

Pozycja wydana w 1988 roku, pod koniec komuny. Wówczas to była jedyna na rynku książka wolna od proradzieckiego punktu widzenia oraz marksizmu. Przedstawia historię Polski (i jej ziem w czasie I wojny światowej) od 1914 do 1939 roku. Mogła się ukazać dopiero pod koniec PRLu mimo że autor nie powinien budzić emocji. Zdążył bowiem posłować do Krajowej Rady Narodowej, a zmarł w 1946 roku, czyli przez rozpoczęciem się jawnych represji okresu stalinowskiego. Jest to klasyczna historia polityczno-wojskowa, a więc historia elit II Rzeczpospolitej. Wydarzenia przedstawione są chronologicznie, a nie problemowo i widać, że autor starał się zachować obiektywizm, nie wychwalając ani ni potępiając obozu sanacyjnego, który w końcu pozostawał przy władzy przez absolutną większość omawianego okresu. Z racji niedużej objętości stopień szczegółowości czyni z pozycji niezbyt atrakcyjną dla historyków. Ale za to, dzięki normalnemu językowi (a o to nie było łatwo w pozycjach z tego okresu historycznego w latach osiemdziesiątych) czyta się bardzo szybko. Książka warta przypomnienia z okazji Święta Niepodległości.