Jesteśmy społecznością, która kocha książki

POPKulturowy Kociołek: Mezzy przemierza pustkowia. Jest ona, a właściwie była Strażniczką Pustkowia. Teraz musi odpokutować za popełniony czyny. Nie do końca czuje się jednak winna. Na swoje drodze spotyka Maceo. Chłopak jest pełen energii i pomysłów. Żyje w odosobnieniu, zamieszkując przystosowany do swoich potrzeb wieżowiec. Ma tam masę zgromadzonego jedzenia, a przede wszystkim czuje się tam bezpiecznie. Po co zatem opuszczać tę przystań? Spotkanie z dziewczyną przekonuje go jednak, że warto zaryzykować, a jego serce zaczyna przy niej szybciej bić. Pewnego razu gdzieś na końcu świata Księga pierwsza to naprawdę intrygujący i na swój sposób oryginalny początek historii o tym, że nawet gdy większość ludzkości zniknie z powierzchni ziemi, a planeta będzie w zasadzie martwa, to miłość i tak przetrwa. Na kartach komiksu mamy okazję przyglądać się jak to uczucie kiełkuje. Jednocześnie odkrywamy sekrety otaczającego bohaterów świata, a istotnym elementem fabuły są rozdziały, które dają nam wgląd w ich daleką przyszłość. Tam sprawy przybierają bowiem zupełnie nieoczekiwany obrót i dają nam dodatkowo ciekawą perspektywę na główną oś wydarzeń. Komiks jest wizualnym majstersztykiem. Naprawdę przepięknie prezentują się ilustracje różnych części wyniszczonego świata. Dawka realizmu świetnie łączy się tutaj z młodzieżowym klimatem i elementami fantasy. W warstwie wizualnej, za którą odpowiada Alexandre Tefenkgi, jest coś magicznego. Nie da się tego opisać słowem, to po prostu trzeba zobaczyć. Zarówno pustkowia, czające się na nich niebezpieczeństwa, jak i same projekty postaci prezentują się fantastycznie. Ilustracje i kolory świetnie podbudowują atmosferę niepewności i zagrożenia w tej nieznanej nam rzeczywistości.... https://popkulturowykociolek.pl/pewnego-razu-gdzies-na-koncu-swiata-ksiega-pierwsza-recenzja-komiksu/