W.I. Głunin

Książka pisana pod polityczne dyktando "prawowitej wykładni radzieckiej". Dużo męczących epitetów, nowomowy socjalistycznej, i narzekań o braku prawomyślności "Chińczyków" wobec "cudownej" i "bezinteresownej" pomocy Moskwy. Wiele tematów jest opisanych zbyt pobieżnie i tendencyjnie. Autorzy skupili się na polityce wewnętrznej Mao Tse-tunga. Polityka zagraniczna skreślona jest ogólnikowo, wręcz zdawkowo. Przytaczane fragmenty mów i prac Mao są bardzo lakoniczne i dostosowane do nakreślenia antyradzieckiej polityki tego człowieka. Trochę lepiej wygląda sprawa dotycząca rozgrywek wewnątrzpartyjnych KPCh. Niemniej - czytało się ciężko.