Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pozytywne zaskoczenie. Zasadniczo to niezbyt długa książeczka - tak do 3 godzin czytania (160 stron),podzielona na dwie części tzn to z czasów powojennych i tą z działań wojennych. Ta druga to sztywne tłumaczenie książeczki strzeleckiej - dnia takiego a takiego, z takiej a takiej pozycji (odległość) zastrzeliłem takiego a takiego Rosjanina, potwierdza to i tu wstaw imię i stopień. Suche to bo to i nie wspomnienia czy pamiętniki ale tłumaczenie oryginalnego dokumentu wojskowego. Autor dodał kilka uwag osobistych, głównie technicznych. Te uwagi to np stwierdzenie, że snajper nie powinien wchodzić na drzewa (ale autor ów zakaz złamał trzy razy) etc. Pewną ciekawostką jest z kolei opis jak to autor wkładał pod kamizelkę jakąś wkładkę która umożliwiała mu przyjmowanie na klatkę piersiową strzałów nieprzyjaciela. O czymś podobnym wspomina J. Piljuszyn w swoich pamiętnikach (przy czym większość poddaje w wątpliwość prawdziwość jego słów) - tu z opisu wynika, że chodzi o pancerz okopowy jaki cesarstwo niemieckie wydawało celowniczym ckmów podczas PWŚ. Chroniło to przed odłamkami i kulami z rewolweru ale nie z karabinu. U Sutkusa ta "wkładka" pozwoliła mu przyjąć postrzał z Mosina i nawet tego nie poczuł - od razu wystrzelił sam i położył nieprzyjaciela. Kula Mosina ma tyle energii początkowej, ze aby ja zatrzymać trzeba pancerza klasy 4 którego wtedy zwyczajnie nie było. Musiał więc albo dostać rykoszetem ale coś skłamać (obstawiałbym to pierwsze). Druga cześć - ta z niewoli jest już moim zdaniem gorsza ale nie aż tak by nie dało się tego czytać. Generalnie warte polecenia.