Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To straszna książka, straszna, smutna i okrutna 😢. Okrutna, tym bardziej że cała ta historia opowiadana jest przez ośmioletnią dziewczynkę. Nie wiemy, kim jest dziecko, wołają na nią An, Anna, ale to nie jest jej prawdziwe imię. Właściwie nikt tutaj nie ma imienia i nazwiska, nikt z dorosłych.... Wiadomo tylko, że Anna od początku swojego życia, czyli od ośmiu lat się przemieszcza, podróżuje z matką, piękną kobietą i nigdzie dłużej nie zagrzewają miejsca. Właściwie tylko to wiadomo na pewno, oraz to, że Anna z matką wciąż uciekają i jeszcze to, że dziewczynka ma rude włosy. W jakimś mieście (nie wiadomo jakim) matka dostaje pracę na plebanii, wydaje się, że teraz może będzie w miarę normalnie, zwłaszcza że dziewczynka zaczyna chodzić do szkoły. Jednak ich życie bardzo, zdecydowanie bardzo, odbiega od tak zwanej normalności. W miasteczku stacjonują żołnierze jedni, potem inni, pojawiają się też różni "obcy" i barbarzyńcy, jak nazywa ich babcia Amelie, koleżanki Anny. Widok wycelowanych w ludzi karabinowych luf, jest rzeczywistą codziennością, dzieją się też inne straszne rzeczy, o których nie będę już spojlerować... Książka jest właściwie niewielkich rozmiarów, niecałe 200 stron, jednak ładunek emocjonalny, jaki ze sobą niesie...jest OGROMNY!.