Najnowsze artykuły
- ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj „W głąb”, czyli najnowszą książkę Katarzyny BondyLubimyCzytać2
- ArtykułyMiędzynarodowe Targi Książki w Krakowie® już 24-27 października. Wygraj bilety! [KONKURS]LubimyCzytać0
- Artykuły10 cytatów na Dzień Nauczyciela, czyli Dzień Edukacji NarodowejLubimyCzytać5
- ArtykułyAnna z Działyńskich Potocka. Opis świata, którego już nie ma. Bez lukruRemigiusz Koziński2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Gennadij Gor
Źródło: http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:%D0%93%D0%BE%D1%80_%D0%93%D0%A1.jpg
4
5,8/10
Pisze książki: fantasy, science fiction
Urodzony: 15.01.1907Zmarły: 06.01.1981
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.plhttp://
5,8/10średnia ocena książek autora
123 przeczytało książki autora
85 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Statua Gennadij Gor
5,5
Średnio trudna lektura, po której mam zarówno niedosyt co i jestem nią jakoś psychicznie zmęczona. Ta książka jest jak sen, dosłownie, nie ma wyraźnego początku jak i pewnego końca. Nie można jej moim zdaniem w pełni zrozumieć, to tylko wrażenie zrozumienia. Wszystko jest tam symbolem, znakiem i choć są momenty kiedy chcę ją odłożyć tak jakbm budziła się z tego snu to nie potrafię przestać czytać tak jak i nie mogę żyć bez spania. Jest w niej logika taka jak w moich snach więc sądze że nie każdy mógłby się odnaleźć w świecie Statuy. Jednak polecam ją bo daje ciekawe spojrzenie na wszystko co wydaje się zwyczajnie i bez większego z pozoru znaczenia.
Chociaż uważam rosyjskich pisarzy fantastów za dziwaków i nudziarzy częstokroć (tak jak i przykro mi to powiedzieć nie mogłam przecierpieć dzieł Strugackich) tak tą powieść uważam za obowiązkową literaturę science fiction.
Kroki w nieznane. Almanach fantastyczno-naukowy 2 Stanisław Lem
7,5
Druga edycja Kroków w Nieznane (rok 1971) wedle ówczesnej konwencji miała jako temat wiodący podróz w czasie. Wydawcy uraczyli czytelnika seria opowiadań dotyczących szereg koncepcji podrózy w czasie oraz zwiazanych z tym paradoksow. W tym względzie najciekawszą koncepcje zaprezentował tu Alfred Bester w opowiadaniu „Ludzie, którzy zamordowali Mahometa”. Pomiędzy nimi dwa opowiadania polskim mistrzów Lema i Ziedla. Niestety żadne z nich nie wybiło sie poza przecietność. Pozostałe to dzieą pisarzy amerykańskich i rosyjskich (bądź radzieckich, wedłóg ówczesnej nomenklatury). Ponad przecietność wybijają sie dwa – najdluzsze w zbiorze „Petla czasu” Gleba Anfiłowa i najkrótsze „Gabinet luster” Frederica Brown. Pierwsze napisane z rozmachem i w sensacyjnym tempie (dodatkową atrakcją są „soscjalistyczne” smaczki). Gabinet luster poza intrygujacym pomyslem i niecodzienną narracją, daje nam otwarte zakończenie.
Aby należycie ocenić wartośc tomu, należało by sie się przenieść w czasie do roku 1971 i obejżeć ten zbiór oczami ówczesnego czytelnika.