Doris Bensimon

Książkę B. Bensimon i E. Errery czytałem bardzo dawno temu podczas przygotowywania pracy magisterskiej o historii Palestyny. Jako źródło do tego rodzaju pracy, szczególnie przy dość ograniczonym wyborze książek w języku polskim "Żydzi i Arabowie" wydaje się pozycją wartościową, zawierającą sporo ciekawych informacji, do tego trochę podręcznikową, co przeszkadza w łatwym czytaniu, ale jednocześnie pomaga w znajdowaniu poszczególnych wydarzeń. Z tej perspektywy można tę książkę ocenić stosunkowo wysoko. Niestety w zderzeniu ze źródłami anglojęzycznymi "twórczość" B. Bensimon i E. Errery bardzo dużo traci. Próba obiektywnego pokazania historii poprzez dwie oddzielne narracje nie oszuka kogoś, kto dobrze zna historię regionu i miał w ręku kilka naukowych opracowań dotyczących konfliktu bliskowschodniego. O ile Bensimon była socjologiem i naukowo zajmowała się judaizmem, to już Errera, autorka części mającej stanowić narrację palestyńską, poza faktem urodzenia się w egipskiej Aleksandrii, ma niewiele wspólnego z Palestyną i wątpliwa jest jej "naukowa" wiedza na ten temat. Nie można zatem traktować tej książki jako źródła przedstawiającego dwa równorzędne i obiektywne stanowiska, wzajemnie się równoważące - to jedynie "tani" zabieg, na który nie powinien się złapać nikt, kto dogłębnie interesuje się historią tego regionu.