Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rosyjski pisarz, komunista, współpracownik KGB, dziennikarz emigracyjny
Urodził się w Kijowie. Mieszkał w dzielnicy Kurieniowka graniczącej z miejscem okupacyjnych kaźni Babim Jarem. Był świadkiem masowych rozstrzeliwań oraz funkcjonowania obozu koncentracyjnego. Po wojnie pracował w kolegium redakcyjnym młodzieżowego miesięcznika Junost'. Na kanwie okupacyjnych wspomnień napisał dokumentalną powieść Babi Jar, wydaną w 1966 w Junosti. Publikacja ta była zniekształcona obszernymi skreśleniami przez cenzurę partii tekstu oraz wymuszonymi tzw. uzupełnieniami. Tym niemniej powieść stała się literackim wydarzeniem. W 1968 miesięcznik Nowyj Mir opublikował jego opowiadanie Artysta zespołu mimów (Артист миманса),smutny utwór o małym człowieku, wielkiej sztuce i globalnej niesprawiedliwości. W trakcie pracy nad powieścią o partii i jej założycielu Leninie, dedykowanej setnej rocznicy urodzin wodza, Kuzniecow w 1969 uzyskał oddelegowanie do Londynu w celu zebrania materiału faktograficznego. Po przyjeździe do Wielkiej Brytanii poprosił o azyl polityczny i publicznie oświadczył, że był tajnym współpracownikiem KGB. Jednocześnie bardzo ostro i negatywnie wypowiadał się o ZSRR oraz o radzieckiej opozycyjnej inteligencji. Te wypowiedzi wywołały zdecydowaną polemikę m.in. Artura Millera i Andrieja Amalrika. W ZSRR pozostawił żonę, dziewięcioletniego syna i matkę. Z matką utrzymywał więź korespondencyjną (zmarła w 1992 r.),żona pod naciskiem KGB korespondencji nie podtrzymała. Jego nazwisko usunięto ze wszystkich radzieckich leksykonów, a utwory wycofano z bibliotek. W Londynie pracował w Radiu Swoboda, gdzie prowadził cotygodniową audycję Pisarz przed mikrofonem. Zmarł w swoim domu w Londynie.