Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polsko-kanadyjski matematyk i logik, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1931 roku ukończył gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie i wstąpił na Uniwersytet Warszawski, gdzie studiował pod kierunkiem Tarskiego, Kuratowskiego i Lindenbauma. Doktoryzował się w 1938 roku na podstawie rozprawy O niezależności definicji skończoności w systemie logiki napisanej pod kierunkiem Kuratowskiego i Tarskiego. Po inwazji niemieckiej w 1939 r. na Polskę pracował jako księgowy. W latach 1942-1944 uczył na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim. We wrześniu 1944 roku ożenił się z Marią Matuszewską. Po powstaniu warszawskim Niemcy chcieli wysłać go do obozu koncentracyjnego, ale dzięki pomocy pielęgniarek ukrył się w szpitalu. Habilitował się w 1945 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od roku 1946 aż do śmierci pracował na Uniwersytecie Warszawskim; od 1947 roku jako profesor nadzwyczajny na tej uczelni, a od 1951 roku jako profesor zwyczajny. W roku akademickim 1948-1949 pracował w Instytucie Badań Zaawansowanych w Princeton, w 1958-1959 wykładał na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, a w 1969-1970 w All Souls College w Oksfordzie w Wielkiej Brytanii. Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954). W 1956 roku został członkiem korespondentem, a w 1963 roku członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk; w 1973 roku został członkiem Fińskiej Akademii Nauk. W latach 1945-1975 (tj. od końca II wojny światowej do swej śmierci) Mostowski był naukowcem, wokół którego środkowały się badania podstaw matematyki w Polsce. Oprócz swoich uczniów, przede wszystkim na Uniwersytecie Warszawskim i w Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk, Mostowski współpracował z wszystkimi polskimi grupami badaczy podstaw, tak matematyki, jak i innych dziedzin ścisłych (np. informatyki) czy filozofii. Książka Andrzej Mostowski and Foundational Studies zawiera szereg artykułów i wspomnień poświęconych Mostowskiemu.