Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Karolina Wigura
Źródło: twitter
5
7,2/10
Pisze książki: nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.), czasopisma
Urodzona: 01.10.1980
Karolina Wigura (ur. 1980) jest socjolożką, pracuje jako adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Studiowała także filozofię i nauki polityczne na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Ludwiga-Maximiliana w Monachium. Interesuje się zagadnieniami etycznymi oraz problematyką pamięci i tożsamości w teorii społecznej i politycznej. Członkini redakcji Tygodnika Internetowego „Kultura Liberalna”. Laureatka nagrody Grand Press w roku 2008 za wywiad z Jürgenem Habermasem „Europę ogarnia śmiertelny bezwład”.
7,2/10średnia ocena książek autora
205 przeczytało książki autora
400 chce przeczytać książki autora
4fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Polka ateistka kontra Polak katolik
Tomasz P. Terlikowski, Karolina Wigura
6,5 z 119 ocen
428 czytelników 27 opinii
2022
Trudne rozliczenia z przeszłością t. 1: Sprawiedliwość okresu przejściowego w perspektywie międzynarodowej
0,0 z ocen
12 czytelników 0 opinii
2018
Wina narodów... Przebaczenie jako strategia prowadzenia polityki
Karolina Wigura
8,0 z 1 ocen
32 czytelników 0 opinii
2011
Trudne rozliczenia z przeszłością t. 2: Polska w perspektywie Europy Środkowo-Wschodniej
0,0 z ocen
12 czytelników 0 opinii
2018
Najnowsze opinie o książkach autora
Polka ateistka kontra Polak katolik Tomasz P. Terlikowski
6,5
Po książkę sięgnąłem po natrafieniu na wywiad z autorką u Karola Paciorka. Dobór tematów do dyskusji jest dosyć zróżnicowany i pozwala poznać całkiem dobrze obie strony. Męczącym trochę było częste używanie trudniejszych terminologii i różnych nazwisk filozofów - wyglądało to miejscami, jakby autorzy próbowali się zaskoczyć, kto jest bardziej obeznany i zorientowany w tym zakresie. Jednak nie jest to aż takim problemem, a nawet co jakiś czas natrafiając na trudniejsze pojęcie czy widząc po raz pierwszy jakieś nazwisko wymuszało to u mnie zagłębienie się i poczytanie więcej na dany temat.
Celem tej książki wg mnie nie jest rozwiązanie wszystkich problemów dzielących dzisiaj Polaków, ale raczej pokazanie, że nawet ludzie o bardzo odległych od siebie poglądach mogą normalnie prowadzić dyskusję na naprawdę trudne tematy z poszanowaniem drugiej strony, czego coraz mniej można zaobserwować w publicznym dyskursie. W sytuacji, gdzie bardziej skorzy jesteśmy do zamknięcia się we własnej bańce informacyjnej i do słuchania tylko ludzi myślących podobnie co my, taka lektura jest dosyć odświerzająca, pomagając chociaż trochę poznać myślenie "drugiej strony" i zobaczyć w niej nie wroga, a człowieka myślącego po prostu inaczej niż my.
Ciekawymi rozdziałami były te poświęcone Tuskowi i Kaczyńskiemu. W dniu katastrofy smoleńskiej nie miałem jeszcze nawet ośmiu lat i pokazanie, jak ważne to było wydarzenie dla obu stron konfliktu pomogło mi lepiej zrozumieć wpływ tamtych wydarzeń na dzisiejsze decyzje polityczne obu polityków. Nawet taki epizod jak wyjazd Tuska do Brukseli był dla mnie dosyć nowy, pomimo tego, że w 2014 już jako tako zaczynałem rozumieć i się orientować, co się dzieje wokół mnie w świecie politycznym.
Podoba mi się w tej książce, że autorzy nie postawili sobie jako główny cel przekonania drugiej osoby albo czytelnika do ich poglądów. Dzięki temu jest to normalna rozmowa, a nie przekrzykiwanie się, chociaż oczywistym jest, że Wigura i Terlikowski mają fundamentalnie różne spojrzenia na świat. Książka ta też nie daje zawsze propozycji rozwiązania konkretnych sporów, ale czasami jest to po prostu niemożliwe do zrobienia - w niektórych tematach autorzy mają tak inne poglądy, że ciężko wypracować między nimi jakikolwiek kompromis. Jednak lektura ta daje nadzieję, że można nauczyć się dyskusji, nawet jeśli na koniec dalej nie będziemy się zgadzać w wielu miejscach.
Celem tej książki wg mnie nie jest rozwiązanie wszystkich problemów dzielących dzisiaj Polaków, ale raczej pokazanie, że nawet ludzie o bardzo odległych od siebie poglądach mogą normalnie prowadzić dyskusję na naprawdę trudne tematy z poszanowaniem drugiej strony, czego coraz mniej można zaobserwować w publicznym dyskursie. W sytuacji, gdzie bardziej skorzy jesteśmy do zamknięcia się we własnej bańce informacyjnej i do słuchania tylko ludzi myślących podobnie co my, taka lektura jest dosyć odświerzająca, pomagając chociaż trochę poznać myślenie "drugiej strony" i zobaczyć w niej nie wroga, a człowieka myślącego po prostu inaczej niż my.
Ciekawymi rozdziałami były te poświęcone Tuskowi i Kaczyńskiemu. W dniu katastrofy smoleńskiej nie miałem jeszcze nawet ośmiu lat i pokazanie, jak ważne to było wydarzenie dla obu stron konfliktu pomogło mi lepiej zrozumieć wpływ tamtych wydarzeń na dzisiejsze decyzje polityczne obu polityków. Nawet taki epizod jak wyjazd Tuska do Brukseli był dla mnie dosyć nowy, pomimo tego, że w 2014 już jako tako zaczynałem rozumieć i się orientować, co się dzieje wokół mnie w świecie politycznym.
Podoba mi się w tej książce, że autorzy nie postawili sobie jako główny cel przekonania drugiej osoby albo czytelnika do ich poglądów. Dzięki temu jest to normalna rozmowa, a nie przekrzykiwanie się, chociaż oczywistym jest, że Wigura i Terlikowski mają fundamentalnie różne spojrzenia na świat. Książka ta też nie daje zawsze propozycji rozwiązania konkretnych sporów, ale czasami jest to po prostu niemożliwe do zrobienia - w niektórych tematach autorzy mają tak inne poglądy, że ciężko wypracować między nimi jakikolwiek kompromis. Jednak lektura ta daje nadzieję, że można nauczyć się dyskusji, nawet jeśli na koniec dalej nie będziemy się zgadzać w wielu miejscach.