Jerzy Jurandot, właściwie Jerzy Glejgewicht (ur. 19 marca 1911 w Warszawie, zm. 16 sierpnia 1979 w Warszawie) – polski poeta, dramaturg, satyryk i autor tekstów piosenek.
Zbiór tekstów, nie tylko satyr, wydanych rok po śmierci Stalina, i dwa lata przed październikową odwilżą. Jest więc trochę propagandy, trochę polityki; czuć ostrożność w doborze słów. Ja traktuję tę książkę jako znak czasu, zapis danego momentu dziejowego.
Są tam jednak prawdziwe perełki: Stefania Grodzieńska, Wiech i Mrożek stworzyli teksty ponadczasowe, które ani nie uległy cenzurze w 1954 r., ani nie zestarzały się w 2022 r. Choćby dla tych autorów warto sięgnąć po ten tom!
Dwuaktowa sztuka o wojennej miłości Krystyny i Michała, których rozłączyła wojna i nie dała im się ponownie spotkać. Bohaterowie z jednej strony cierpią z samotności, a z drugiej angażują się w walkę dla dobra kraju i w pracę.
Akcja toczy się w wyzwolonym Lublinie od 1 września 1944 do końca stycznia 1945. W mieście odradza się nowa Polska. Sztuka napisana jest raczej w poważnym, minorowym tonie, choć gdzieniegdzie autorzy mrugają do nas okiem. Dialogi są przeplatane piosenkami, które śpiewa chór Chłopców w Mundurach. W książce, po tekście sztuki, dołączono nuty z muzyką Jerzego Wasowskiego, oraz bardzo szczegółowe uwagi inscenizacyjne Kazimierza Brauna, wraz ze szkicami scenografii poszczególnych pomieszczeń.
Grodzieńską znamy jako satyryczkę, a tu mamy autorkę w nowej, interesującej odsłonie. Autorka w "Balladzie..." opisała Lublin, jaki widziała w latach 1944-45, bowiem - tak jak Krystyna, bohaterka książki - mieszkała tam i była jedną z pierwszych spikerek lubelskiego radia.