Georges Blond

Zawsze interesowalo mnie zjawisko tzw "lat lemingowych" i z ciekawością sięgnęłam po tę książkę, widząc ją w osiedlowym antykwariacie. Książka zawiera pięć różnych opowiadań, dotyczących zwierząt żyjących na dalekiej północy. Niestety, jako ze książki jeszcze nie doczytałam, na razie chciałam napisać kilka słów o tytułowych lemingach, które są zwierzętami postrzeganymi jako nieco tajemnicze. "Lata lemingowe" są to lata, kiedy lemingi całymi stadami tworzącymi żywą rzekę składającą się ze zwierząt, prą bezustannie na przód, tratując po drodze wszystko, co napotkają- w tym ludzkie domy, a nawet są w stanie powalić na ziemę człowieka. Zjawisko to zachodzi najprawdopodobniej wtedy, gdy w kolonich robi się zbyt dużo lemingów, ich agresja wtedy wzrasta, a zwierzęta zaczynają czuć tylko jedno- chęć wędrówki. Dodam, że nie wszystkie lemingi wyruszają z koloni- są takie, które zostają. Czyzby to rodzaj selekcji naturalnej? (Zjawisko to łączy się z latami szczegolnie płodnymi dla lemingów- maja one wtedy po trzy, a nie dwa mioty). Jaka siła każe im biec w kierunku morza? Tego do końca nie wiadomo... Jednak u końcu wędrówki, gdy już lad się kończy, lemingi skaczą do morza- wbrew obiegowej opinii nie tracą życia w zderzeniu ze skałą czy taflą wody- ostatnim etapem wędrówki jest dryfowanie w morskiej wodzie, a lemingi są dobrymi pływakami. Jednak wiele z niich ginie porywanych przez ptaki lub wciąganych przez ryby w głębiny. Żaden leming nie dopływa do przeciwległego brzegu, choć nasz narrator (narracja jest tutaj dwutorowa- oprócz narratora bezosobowego jest także narrator-jeden z lemingów) już widzi całkiem blisko brzeg, słysząc jednocześnie krzyki drapieżnych ptaków... Ze wzgledu na nietypową forme narracji czujemy, jakbyśmy z bliska obserwowali opisane wydarzenia. Choć książki jeszcze ne skończyłam, polecam ją choćby tylko ze względu na opowiadanie o lemingach, jednych z bardziej tajemniczych zwierząt.