Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Plusk wzbudził we mnie mieszane uczucia, z jednej strony ciekawa historia, dziejąca się w małej skali, wszystko w obrębie jednego miasteczka, wszystko kręcące się wokół lokalnych sporów i przekrętów. Wszyscy wszystkich znają. Postaci są w miarę ciekawe głównie ojciec głównego bohatera (robiący rozliczne burdy ilekroć spostrzeże kogoś z nie-ekologicznym usposobieniem),jego siostra (pewna siebie i pyskata, gryząca kogo trzeba i kiedy trzeba),historia rozwija się ciekawie i zabawnie, pojawiają się nowe wątki... wszystko ok... Ale: 1. Jakiś taki niedosyt, zarówno jeśli chodzi o sam język i narrację, o fabułę no i bohaterów. Wszystko robi wrażenie niezbyt dopracowanego... Może to przez to, że tuż przed nią skończyłem opowieść T.S. Spiveta. Można porównać - bohaterami są dzieci i tu i tu i bez dwóch zdań Spivet bije na głowę Plusk. Pod każdym względem. 2. Język - wymieniłem go wcześniej, ale zasługuje na osobne wspomnienie. Momentami moje zażenowanie ucieleśniało się w postaci głośnych uwag. Głównie mam tutaj na myśli wszelakie zdrobnienia zwłaszcza w kontekście nieczystości. No bo jak w poważnym zdaniu zdenerwowanego, dorosłego człowieka brzmi słowo "gówienka" albo "kupki"? Ma-sa-kra 3. Ekologia. Niecierpię tematyki ekologicznej przemycanej w taki sposób (w sumie nie cierpię jej w ogóle). Ale tonący chłopiec skrępowany plecakiem, nie ściąga go jednak, bo... ZANIECZYŚCIŁBY OCEAN... to totalne przegięcie. Totalne. I na prawdę w gąszczu mieszanych uczuć staram się widzieć bardziej te pozytywne strony - historię dość ciekawą i bohaterów też, dość satysfakcjonujący rozwój wydarzeń... No i chyba najważniejsze - czytało się dosyć przyjemnie, bez zwolnień i dłużenia się. Nie można narzekać - tym bardziej, że książeczka kosztowała mnie dwa złote.