Najnowsze artykuły
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać1
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński7
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać12
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Krystyna Czyż-Wilgatowa
Znana jako: Krystyna WilgatowaZnana jako: Krystyna Wilgatowa
2
7,0/10
Pisze książki: powieść historyczna, literatura podróżnicza
Urodzona: 11.10.1923
Polska więźniarka obozu koncentracyjnego w Ravensbrück.
W momencie wybuchu II wojny światowej była uczennicą gimnazjum. W trakcie działań wojennych współpracowała ze Związkiem Walki Zbrojnej (ZWZ). Na początku marca 1941 roku została aresztowana przez Gestapo i osadzona w więzieniu na Zamku Lubelskim. Pół roku później wywieziono ją do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, gdzie została poddana eksperymentom medycznym. Następnie dostała się do obozu w Neustadt-Glewe. Po wojnie skończyła Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (geografia). W latach późniejszych związała się zawodowo ze swoją szkołą wyższą. Jej wspomnienia z okresu pobytu w Ravensbrück ukazały się w zbiorze zatytułowanym "Ponad ludzką miarę" (pierwsze wydanie: KiW, 1968). Z kolei w 1986, nakładem Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych, światło dzienne ujrzała książka pt. "Krajobrazy Kanady".http://
W momencie wybuchu II wojny światowej była uczennicą gimnazjum. W trakcie działań wojennych współpracowała ze Związkiem Walki Zbrojnej (ZWZ). Na początku marca 1941 roku została aresztowana przez Gestapo i osadzona w więzieniu na Zamku Lubelskim. Pół roku później wywieziono ją do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, gdzie została poddana eksperymentom medycznym. Następnie dostała się do obozu w Neustadt-Glewe. Po wojnie skończyła Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (geografia). W latach późniejszych związała się zawodowo ze swoją szkołą wyższą. Jej wspomnienia z okresu pobytu w Ravensbrück ukazały się w zbiorze zatytułowanym "Ponad ludzką miarę" (pierwsze wydanie: KiW, 1968). Z kolei w 1986, nakładem Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych, światło dzienne ujrzała książka pt. "Krajobrazy Kanady".http://
7,0/10średnia ocena książek autora
84 przeczytało książki autora
285 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Ponad ludzką miarę. Wspomnienia operowanych w Ravensbrück
8,5 z 69 ocen
361 czytelników 17 opinii
1968
Najnowsze opinie o książkach autora
Ponad ludzką miarę. Wspomnienia operowanych w Ravensbrück Maria Plater-Skassa
8,5
Jeśli chodzi o wstrząs emocjonalny ta książka jest moim numerem 1. <br />
Napisana w sposób prosty, podaje najdrobniejsze szczegóły ukazując tym samym jak wiele bólu, cierpienia i upokorzeń jest w stanie znieść człowiek. <br />
Operacje którym były poddawane kobiety w obozie były jak wyrocznia. <br />
Króliki tworzyły w pewnym sensie rodzinę. Trzymały się razem, wspierały w tych najtrudniejszych chwilach, zwłaszcza po operacjach.<br />
Wysoka gorączka,pragnienie, brak świeżego powietrza i ogromny ból...<br />
Nawet teraz przechodzą mnie dreszcze...<br />
Książka ciężka ale godna polecenia.<br />
<br />
Ponad ludzką miarę. Wspomnienia operowanych w Ravensbrück Maria Plater-Skassa
8,5
[Holocaust] "Ponad ludzką miarę. Wspomnienia operowanych z Ravensbruck"
Książka ta stanowi niebywałe świadectwo czynów, które miały miejsce w obozie koncentracyjnym - w Ravensbruck. Pozycja przybliża Nam historie kobiet, które podlegały operacjom medycznym, były tzw. "królikami". Relacje te są niezwykle, makabryczne, emocjonalne i bardzo szczegółowe. Kobiety, o których mowa w tej książce, nie dość, że przetrwały obóz, znęcanie się blokowych, esesmanów, marne racje żywnościowe czy katorżniczą pracę to w dodatku wyszły żywe z eksperymentów medycznych. Oczywiście nie wszystkim się to udało dlatego ważna jest również pamięć o tych, którym się nie powiodło.
Jest to historia bez precedensu, operacje wykonywane na więźniach obozu stanowiły pogwałcenie wszystkich konwencji dotyczących praw człowieka.
Kobiety z tzw. transportu lubelsko - warszawskiego zostały wytypowane do tych makabrycznych czynów. Operowano im nogi, piłowano kości czy usuwano mięśnie. Robiono nacięcia, zarażano różnymi bakterami. Symulowano również takie obrażenia jakie mogły odnieść na polu bitwy - zanieczyszczano rany ziemią, drzazgami, szkłem czy metalowymi odłamkami. To jak radził sobie organizm w takich warunkach było przedmiotem badań hitlerowskich lekarzy.
W książce dostajemy bardzo emocjonalne relacje, tych kobiet, które przetrwały piekło. Jest to - powtórze - świadectwo niebywałe. Po operacji musiały radzić sobie praktycznie same - bez wody, lekarstw, nie licząc morfiny, dzięki której ból był trochę bardziej znośny. W gorączce ponad 40 stopni, w niehiginienucznych warunkach, w których bardzo łatwo o zakażenie... Z czasem pojawiały się pęcherze z ropą, ciało po prostu gniło, tak jak to wspominają króliki - zapach był nie do zniesienia. Oprócz dokładnych opisów związanych z przeprowadzanymi operacjami, każda z kobiet opisuje pobyt w obozie, jak i szczegóły wyzwolenia.
Jestem pod wrażeniem lektury a jeszcze bardziej darze ogromnym szacunkiem postawę tych kobiet. Lektura dla ludzi o mocnych nerwach, opisy są straszne. Jak to możliwe, że ludzie ludziom zgotowali taki los ?