Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak już wspominałam zapoznałam się z pierwszą (czy tam drugą) częścią tej mini - serii, jakieś 2 lata, czy rok temu i nawet mi się spodobała. Postanowiłam więc dać szanse i tej książki, czego ani trochę nie żałuję. Powiem tyle - czytadło bardzo lekkie i przyjemne (jak żaba w rosole). Coś w rodzaju humorystycznej, acz oczywistej opowiastki, która może być świetną odskocznią od tych wszystkich arcydzieł takich jak Zbuntowane anioły. Ta książka niby jest mało realistyczna, niby wiek bohaterów jest zbyt niski jak na ich poczynania, główna bohaterka jest lekko wkurzająca, a jednak owa opowiastka ma swój osobliwy urok i chcąc, nie chcąc zostaje w pamięci. Mimo to, że ta książka jest bardziej czymś w rodzaju humorystycznego czytadełka to niesie jednak za sobą jakieś przesłanie. O miłości człowieka i zwierzęcia, o tym jakie psy są mądre, o nastoletnich miłościach, a nawet o Bogu, ponieważ (O!) mama głównej bohaterki jest pastorem. I chociaż to niby Kate pisze dziennik i opisywane są raczej jej przeżycia to książka kręci się jakoś bardziej wokoło jej niezwykłej mamy. Myślę, ze taka książką jest świetna jeśli chce się przeczytać coś na krótszą metę. Coś takiego jak "Pamiętnik cwaniaczka", można od tego zacząć przygodę z czytaniem. Może trochę banalna, ale pokazuje, że czytanie jest fajne. Wydobyłam z książki kilka śmiesznych cytatów: "Ostatnia rzecz jakiej potrzebujemy to dyżury przy wyprowadzaniu psa! Jest coś jeszcze - to zawsze PIES i jego pan znajdują zwłoki w przydrożnym rowie, gdy dochodzi do morderstwa. Ale czy rodziców to obchodzi? Nie!" "- To szalony pies! Na wpół wytresowany! - Miły. Bardzo przyjazny. - Zbyt przyjazny. Jeśli nie próbuje mnie powalić na ziemię, wtyka mi nos między nogi. - Potraktuj to jako komplement." "- A co myśli twój tata? Nie będzie mu brakowało twojej pomocy na farmie? Chas wzruszył ramionami - Znasz go. Póki jego świnie są szczęśliwe i on jest szczęśliwy"