Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zubożały Conan zostaje najemnikiem w szemickiej służbie. Traf chciał, że akurat teraz Baruch (generał szemitów) planuje najazd na khorajskie miasto Vagaran. Bitwa jednak zostaje przegrana, a Conan zostaje wzięty do niewoli. Ze względu na swoje imponujące rozmiary i umiejętności walki, zostaje gladiatorem, który omotany czarem, odzyskuje świadomość tylko na czas każdej z walk. Potem ponownie pogrąża się w błogiej nieświadomości. Satrapę Vagaranu odwiedza jego przyjaciel szach Turanu. Obaj lubują się w walkach gladiatorów. Satrapa wystawia Conana, a szach swojego przybocznego strażnika Amina - pół człowieka, pół demona, w którego żyłach płynie krew samego szacha. Kiedy na arenie dochodzi do walki pomiędzy Aminem i Conanem nikt nie zdaje sobie jeszcze sprawy, że jest to część starożytnego proroctwa. Ten który wygra otworzy drogę krwią drugiego dla sił ciemności. Ciekawe jak tym razem Conan się z tego wyplącze? Jeffrey Archer ma bardzo ciekawy styl pisania. Pisze lekko, z humorem i na pewno bez zbędnego patosu. Postacie, które nam wykreował są bardzo ciekawe i łatwe do wyobrażenia, dzięki odpowiedniej ilości detali. Dodatkowo autor umieszcza w powieści całą masę postaci epizodycznych, które ubarwiają nam opowieść (np. oficjalista pewnego kupca, który nad wyraz lubi wino swojego pana :) ). Książka mnie wciągnęła i przełamała złą passę Conanów z ostatnich czasów. Jeffrey Archer pokazał mi, że nie wszystkie ciekawe historie o losach Conana zostały już opowiedziane. Nie poddaję się sięgam po kolejną.