Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sporo czasu upłynęło zanim zasiadłam do tej lektury. Zawsze tak jest, że jak wypełzną promienie słońca człowiek bardziej się przygląda temu co wokół, swojemu miastu. Pozycja która polecam składa się z dwóch części : pierwsza z nich zawiera krótkie opowieści o historii kieleckiego Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach , w którym pracował autor, druga zaś to opowieść o moim rodzinnym mieście z czasów wojny i okresu powojennego. Z przyjemnością przeczytałam jedną i drugą, bowiem całość utrzymana jest w stylu gawędziarskim, który czyta się łatwo i przyjemnie. Jako rodowita kielczanka zidentyfikowałam wiele miejsc, które pamiętam jeszcze z dzieciństwa , a które w tej chwili już nie istnieją, dowiedziałam się kilku zabawnych historii o teatrze który staram się często odwiedzać, o jego historii, przesądach aktorów, filmach kręconych w Kielcach. Czytając wspomnienia autora przeniosłam się sentymentalnie w czasy mojego dzieciństwa, poczułam atmosferę kina Bajka, w którym bywałam jako mała dziewczynka, poczułam smak sernika w restauracji Biruta… polecam każdemu ktokolwiek z Kielcami miał coś wspólnego , a tych którzy nie mieli, zachęcam do poznania kawałeczka historii mojego miasta.