Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pokłosie radzieckiej dydaktyki. Wczesna fantazja radziecka dla pionierów (dzieci w wieku 10-13 lat),mająca na celu bawić ale również uczyć i wychowywać obywatela radzieckiego. Stąd obok komicznych elementów fantastycznych cała masa wzorcowych postaw młodego Wolki i Żeni, którzy już jako 13-latkowie są świadomi wyższości ustroju komunistycznego nad kapitalistycznym. Czują się obywatelami i ludźmi radzieckimi, wolnymi i zobowiązanymi by walczyć o wolność wszystkich uciśnionych, by dawać odpór kapitalistom (naturalnie zawsze chciwym, grubym, czerwonym na gębie i generalnie obmierzłym) ich pomocnikom (zawsze przekupnym, wysługującym się każdemu np. faszystom Mussoliniego) i usłużnym urzędnikom (przekupnym i bezwzględnym, których władza wsparta jest systemową przemocą). Nie jest to oczywiście główny temat powieści ale przewija się bardzo często. W sumie powieść z perspektywy czasu stała się jeszcze bardziej zabawna właśnie przez komunistyczną propagandę i anachronizmy. Książka zawiera przedrukowane obrazki z radzieckiego wydania. te są bardzo dobre i klimatyczne. Radzieckie książki z reguły mają dobre rysunki :) Czy można ją bardzo dobrze ocenić? Raczej nie bo to ewidentnie produkt radziecki, edukacyjny, typowy dla lat 50'. Fantastyka wtedy raczkowała a fantazja (dzisiaj powiedzielibyśmy fantasy) była na poziomie baśni. Książka jest ciekawa jako element pewnego zjawiska, nie jako książka sama w sobie. Zatem polecam raczej dla wytrawnych archeologów fantastyki.