Najnowsze artykuły
- ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz2
- ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
- ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
- Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński40
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Ryszard Łużny
12
6,5/10
Polski filolog, historyk literatury i kultury wschodniosłowiańskiej: staroruskiej, rosyjskiej, ukraińskiej i białoruskiej, komparatysta, tłumacz, wydawca, organizator życia naukowego. Profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Członek czynny Wydziału I Filologicznego Polskiej Akademii Umiejętności. W 1980 roku przewodniczący komitetu założycielskiego NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Ryszard Łużny urodził się w rodzinie Bartłomieja i Anny z domu Reitmayer (ojciec był nauczycielem i kierownikiem szkół powszechnych w powiecie stanisławowskim, walczył w Polskich Siłach Zbrojnych na Bliskim i Środkowym Wschodzie, po wojnie do 1962 roku przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii; oboje rodzice zmarli w Wieliczce w 1975 roku). Edukację rozpoczął w szkole powszechnej w Drohomirczanach, następnie kształcił się w Stanisławowie i Łyścu. W 1944 z matką i innymi członkami rodziny przeniósł się do wsi Zawada Uszewska, następnie do Brzeska, gdzie w 1949 uzyskał maturę w Państwowym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym. W latach 1949–1954 studiował filologię rosyjską na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był uczniem, a następnie współpracownikiem i następcą twórcy powojennej rusycystyki krakowskiej, prof. Wiktora Jakubowskiego. Pracował w Katedrze, a od 1969 – w Instytucie Filologii Rosyjskiej UJ, najpierw na stanowisku zastępcy asystenta (od III roku studiów),później asystenta, adiunkta (doktorat w 1962 roku),docenta (habilitacja w 1966 roku),profesora nadzwyczajnego (1972) i zwyczajnego (1979). Na UJ pełnił funkcje: kierownika Zakładu Literatury Rosyjskiej i Radzieckiej (1967–1982 oraz 1985–1989),pierwszego dyrektora Instytutu Filologii Rosyjskiej (dwie kadencje w latach 1969–1979),dziekana Wydziału Filologicznego (1981–1984),kierownika Zakładu Literatury Ukraińskiej (1990–1994). Następnie aż do przejścia na emeryturę w roku 1997 kierował w macierzystej uczelni pionem historycznoliterackim Katedry Ukrainistyki. W latach 1956–1962 oraz 1967–1970 pracował w Katedrze Filologii Rosyjskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. W roku akademickim 1966–1967 wykładał historię literatury rosyjskiej na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od roku 1981 do emerytury w roku 1997, równolegle z etatem na UJ, pracował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie stworzył Międzywydziałowy Zakład Badań nad Kulturą Bizantyńsko-Słowiańskią, następnie zaś – w 1989 roku – Instytut Filologii Słowińskiej na Wydziale Humanistycznym (Międzywydziałowy Zakład wszedł do nowo powstałej jednostki naukowo-dydaktycznej),co pozwoliło uruchomić studia slawistyczne: rusycystyczne, ukrainistyczne i białorutenistyczne. Prof. Łużny był promotorem ok. 370 magistrów filologii rosyjskiej (przede wszystkim),ukraińskiej, białoruskiej i polskiej, 25 doktorów nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Spis publikacji Ryszarda Łużnego liczy ok. 600 pozycji, w tym monografie, podręczniki akademickie, tłumaczenia i edycje tekstów literackich, prace zbiorowe. Jego zainteresowania naukowe obejmowały literaturę i kulturę staroruską, wiek XVII – pierwszą połowę wieku XVIII, Oświecenie w Rosji, rosyjską literaturę i myśl religijno-filozoficzną XIX w., współczesną literaturę rosyjską, związki literatur wschodniosłowiańskich z religią, wpływ chrześcijaństwa na kulturę narodów wschodniosłowiańskich, komparatystykę polsko-wschodniosłowiańską, translatologię, folklor rosyjski, dzieje słowianoznawstwa rusycystycznego i ukrainistycznego. W rusycystyce polskiej był prekursorem literaturoznawczych badań nad rosyjską kulturą religijną, a jego osiągnięcia w tym zakresie „są nowatorskie w kontekście rusycystyki światowej”. Ryszard Łużny był członkiem korespondentem (od 1991) i członkiem czynnym (1998) Polskiej Akademii Umiejętności. Uczestniczył w wielu gremiach naukowych, takich jak: Komisja Słowianoznawstwa (której przewodniczył) oraz Komisja Historycznoliteracka Oddziału PAN w Krakowie, Komisja Wschodnioeuropejska na Wydziale II Historyczno-Filozoficznym PAU (organizator i przewodniczący),Komitet Słowianoznawstwa PAN (1967–1996); był członkiem Wolnej Ukraińskiej Akademii Nauk (The Ukrainian Academy of Art and Sciences in the U. S., Nowy Jork),Międzynarodowej Asocjacji Ukrainistów, Międzynarodowej Asocjacji Białorutenistów, Polskiego Towarzystwa Rusycystycznego, Polskiego Towarzystwa Ukrainoznawczego, Polskiego Towarzystwa Białorutenistycznego, Towarzystwa Naukowego KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej w Lublinie, Rady Naukowej Południowo-Wschodniego Instytutu Naukowego w Przemyślu. Należał do polskiego PEN Clubu oraz Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich. Wchodził w skład komitetu redakcyjnego kwartalnika „Slavia Orientalis”, w którym przez trzy kadencje pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego, komitetu redakcyjnego Komisji Słowianoznawstwa PAN, rady redakcyjnej kwartalnika „Przegląd Rusycystyczny”.
Ryszard Łużny urodził się w rodzinie Bartłomieja i Anny z domu Reitmayer (ojciec był nauczycielem i kierownikiem szkół powszechnych w powiecie stanisławowskim, walczył w Polskich Siłach Zbrojnych na Bliskim i Środkowym Wschodzie, po wojnie do 1962 roku przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii; oboje rodzice zmarli w Wieliczce w 1975 roku). Edukację rozpoczął w szkole powszechnej w Drohomirczanach, następnie kształcił się w Stanisławowie i Łyścu. W 1944 z matką i innymi członkami rodziny przeniósł się do wsi Zawada Uszewska, następnie do Brzeska, gdzie w 1949 uzyskał maturę w Państwowym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym. W latach 1949–1954 studiował filologię rosyjską na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był uczniem, a następnie współpracownikiem i następcą twórcy powojennej rusycystyki krakowskiej, prof. Wiktora Jakubowskiego. Pracował w Katedrze, a od 1969 – w Instytucie Filologii Rosyjskiej UJ, najpierw na stanowisku zastępcy asystenta (od III roku studiów),później asystenta, adiunkta (doktorat w 1962 roku),docenta (habilitacja w 1966 roku),profesora nadzwyczajnego (1972) i zwyczajnego (1979). Na UJ pełnił funkcje: kierownika Zakładu Literatury Rosyjskiej i Radzieckiej (1967–1982 oraz 1985–1989),pierwszego dyrektora Instytutu Filologii Rosyjskiej (dwie kadencje w latach 1969–1979),dziekana Wydziału Filologicznego (1981–1984),kierownika Zakładu Literatury Ukraińskiej (1990–1994). Następnie aż do przejścia na emeryturę w roku 1997 kierował w macierzystej uczelni pionem historycznoliterackim Katedry Ukrainistyki. W latach 1956–1962 oraz 1967–1970 pracował w Katedrze Filologii Rosyjskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. W roku akademickim 1966–1967 wykładał historię literatury rosyjskiej na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od roku 1981 do emerytury w roku 1997, równolegle z etatem na UJ, pracował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie stworzył Międzywydziałowy Zakład Badań nad Kulturą Bizantyńsko-Słowiańskią, następnie zaś – w 1989 roku – Instytut Filologii Słowińskiej na Wydziale Humanistycznym (Międzywydziałowy Zakład wszedł do nowo powstałej jednostki naukowo-dydaktycznej),co pozwoliło uruchomić studia slawistyczne: rusycystyczne, ukrainistyczne i białorutenistyczne. Prof. Łużny był promotorem ok. 370 magistrów filologii rosyjskiej (przede wszystkim),ukraińskiej, białoruskiej i polskiej, 25 doktorów nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa. Spis publikacji Ryszarda Łużnego liczy ok. 600 pozycji, w tym monografie, podręczniki akademickie, tłumaczenia i edycje tekstów literackich, prace zbiorowe. Jego zainteresowania naukowe obejmowały literaturę i kulturę staroruską, wiek XVII – pierwszą połowę wieku XVIII, Oświecenie w Rosji, rosyjską literaturę i myśl religijno-filozoficzną XIX w., współczesną literaturę rosyjską, związki literatur wschodniosłowiańskich z religią, wpływ chrześcijaństwa na kulturę narodów wschodniosłowiańskich, komparatystykę polsko-wschodniosłowiańską, translatologię, folklor rosyjski, dzieje słowianoznawstwa rusycystycznego i ukrainistycznego. W rusycystyce polskiej był prekursorem literaturoznawczych badań nad rosyjską kulturą religijną, a jego osiągnięcia w tym zakresie „są nowatorskie w kontekście rusycystyki światowej”. Ryszard Łużny był członkiem korespondentem (od 1991) i członkiem czynnym (1998) Polskiej Akademii Umiejętności. Uczestniczył w wielu gremiach naukowych, takich jak: Komisja Słowianoznawstwa (której przewodniczył) oraz Komisja Historycznoliteracka Oddziału PAN w Krakowie, Komisja Wschodnioeuropejska na Wydziale II Historyczno-Filozoficznym PAU (organizator i przewodniczący),Komitet Słowianoznawstwa PAN (1967–1996); był członkiem Wolnej Ukraińskiej Akademii Nauk (The Ukrainian Academy of Art and Sciences in the U. S., Nowy Jork),Międzynarodowej Asocjacji Ukrainistów, Międzynarodowej Asocjacji Białorutenistów, Polskiego Towarzystwa Rusycystycznego, Polskiego Towarzystwa Ukrainoznawczego, Polskiego Towarzystwa Białorutenistycznego, Towarzystwa Naukowego KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej w Lublinie, Rady Naukowej Południowo-Wschodniego Instytutu Naukowego w Przemyślu. Należał do polskiego PEN Clubu oraz Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich. Wchodził w skład komitetu redakcyjnego kwartalnika „Slavia Orientalis”, w którym przez trzy kadencje pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego, komitetu redakcyjnego Komisji Słowianoznawstwa PAN, rady redakcyjnej kwartalnika „Przegląd Rusycystyczny”.
6,5/10średnia ocena książek autora
18 przeczytało książki autora
80 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Rosyjskie bajki ludowe ze zbioru Aleksandra Afanasjewa
Ryszard Łużny, Aleksander Afanasjew
6,5 z 2 ocen
34 czytelników 0 opinii
2001
Słowo o Bogu i Człowieku. Myśl religijna Słowian Wschodnich doby staroruskiej
Ryszard Łużny
0,0 z ocen
6 czytelników 0 opinii
1995
Pieśń o niebieskiej księdze. Antologia rosyjskiej ludowej poezji religijnej
Ryszard Łużny
7,5 z 2 ocen
11 czytelników 0 opinii
1990
Dar Polski Białorusinom, Rosjanom i Ukraińcom na Tysiąclecie ich Chrztu Świętego
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
1989
Opowieść o niewidzialnym grodzie Kitieżu. Z legend i podań dawnej Rusi
Ryszard Łużny
6,0 z 1 ocen
12 czytelników 0 opinii
1988
Ruch dekabrystowski w dziejach intelektualnych Rosji
Bogusław Mucha, Ryszard Łużny
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
1979
Rosyjska literatura ludowa. Podręcznik dla studentów filologii rosyjskiej
Ryszard Łużny
0,0 z ocen
3 czytelników 0 opinii
1977
Pisarze kręgu Akademii Kijowsko-Mohylańskiej a literatura polska; z dziejów związków kulturalnych polskowschodniosłowiańskich w XVII-XVIII w.
Ryszard Łużny
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
1966
Literatura staroruska wiek XI-XVII. Antologia
Ryszard Łużny, Wiktor Jakubowski
5,3 z 3 ocen
10 czytelników 0 opinii
1971
Z notatników i listów księcia Piotra Wiaziemskiego
Ryszard Łużny, Piotr Wiaziemski
6,0 z 1 ocen
1 czytelnik 0 opinii
1985