Sama zaś "ogólność" nie jest żadnym stanem bytowym, ale sposobem orzekania (pragmatyką językową!) odnoszącym nazwę znakową do wielu przedmio...
Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 19 kwietnia 2024LubimyCzytać331
- ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Będzie dobrze” Aleksandry KernLubimyCzytać1
- Artykuły100 najbardziej wpływowych osób świata. Wśród nich pisarka i pisarz, a także jeden PolakKonrad Wrzesiński1
- ArtykułyPięknej miłości drugiego człowieka ma zaszczyt dostąpić niewielu – wywiad z autorką „Króla Pik”BarbaraDorosz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Mieczysław Albert Krąpiec OP
Źródło: http://www.bu.kul.pl/art_11577.html
47
8,0/10
Urodzony: 25.05.1921Zmarły: 08.05.2008
O. Mieczysław Albert Krąpiec OP był wieloletnim profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i jego rektorem w czasach bodaj dla tej uczelni najtrudniejszych - w latach 1970-1983; był doskonałym organizatorem i obrońcą uniwersytetu. Był wybitnym filozofem metafizykiem, jego prace tłumaczone były na wiele języków. Stworzył Lubelską Szkołę Filozofii Klasycznej. Zmarł nagle 9 maja rano - podczas pracy - w swoim mieszkaniu w lubelskim klasztorze ojców dominikanów. Miał 87 lat.
Mieczysław Albert Krąpiec urodził się 25 maja 1921 roku we wsi Berezowica Mała (ówcześnie województwo tarnopolskie na Podolu, obecnie - Ukraina). W 1939 roku ukończył Gimnazjum klasyczne im. Wincentego Pola w Tarnopolu na Podolu i w tym samym roku wstąpił do zakonu oo. Dominikanów w Krakowie. W tym też mieście, w czasie niemieckiej okupacji, odbył studia w dominikańskim Instytucie Filozoficzno-Teologicznym, gdzie później (w latach 1946-1954) pracował jako wykładowca. Święcenia kapłańskie przyjął w 1945 roku. Rozpoczęta w Instytucie droga naukowa o. Krapca zaowocowała dwoma dysertacjami doktorskimi: jedną z filozofii - "De naturali amore Dei super omnia in creaturis" (O miłości przyrodzonej nade wszystko względem Boga),napisaną pod kierunkiem o. Jacka [Adama] Woronieckiego (doktorat ten został zaakceptowany przez "Angelicum" w Rzymie w 1946 roku),a drugą z teologii - "De amore hypostatico in Sanctissima Trinitate secundum St. Thomam Aquinatem" (O miłości osobowej w Trójcy Świętej według św. Tomasza),napisaną pod kierunkiem ks. Antoniego Słomkowskiego, którą o. Krąpiec obronił na KUL w 1948 roku. Rozprawę habilitacyjną pod tytułem "Egzystencjalne podstawy transcendentalnej analogii bytu" rozpoczął na sekcji filozoficznej Wydziału Teologicznego UW (1951),a po jego likwidacji przez władze komunistyczne przewód habilitacyjny zakończył na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL w roku 1956. Tytuł docenta uzyskał w roku 1956, profesora nadzwyczajnego - w roku 1962, profesora zwyczajnego - w roku 1968. Z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jan Pawła II o. Krapiec był związany od 1951 roku. Trzykrotnie sprawował tu funkcję dziekana Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej (w latach 1958-1961 i 1969-1970),natomiast w latach 1970-1983 był pięciokrotnie wybierany na rektora tej uczelni. W czasie pełnienia tej funkcji znacząco przyczynił się do rozwoju i odnowienia naukowego KUL, jedynej wówczas niepaństwowej uczelni w bloku krajów komunistycznych, oraz promocji KUL w Polsce i na arenie międzynarodowej. Mieczysław A. Krąpiec OP to jeden z głównych twórców lubelskiej szkoły filozoficznej, zwanej też lubelską szkołą filozofii klasycznej. Szkoła ta już w latach 50. XX w. skupiła tak wybitnych myślicieli, jak S. Swieżawski, J. Kalinowski, ks. S. Kamiński, ks. M. Kurdziałek, ks. K. Wojtyła. Kształtowała swoją tożsamość, przejmując spuściznę wielkiej tradycji filozofii klasycznej - Arystotelesa i św. Tomasza z Akwinu. Nawiązywała do realistycznego nurtu neoscholastyki XIX i XX w., w tym głównie É. Gilsona i J. Maritaina. Przekroczyła śmiało ramy historyczne i scholastyczne, podejmując dialog z najważniejszymi kierunkami filozofii współczesnej, takimi jak neopozytywizm, neokantyzm, fenomenologia, filozofia analityczna, egzystencjalizm. Stała się poważnym antidotum na obowiązującą wówczas w państwach bloku sowieckiego filozofię i ideologię marksistowską. W efekcie powstała wszechstronna i oryginalna synteza filozoficzna, obejmująca podstawowe dziedziny filozofii, którą wyróżniało podejście mądrościowe i realistyczne. Rozumienie rzeczywistości zogniskowano wokół istnienia, będącego podstawową racją realizmu ontycznego i poznawczego. Rozumienie człowieka w jego strukturze i działaniu oparto na wizji człowieka jako osoby. O. Krapiec skoncentrował się na badaniach w zakresie podstawowych dziedzin filozofii, czego efektem są jego monografie z zakresu metafizyki ogólnej, metodologii metafizyki, antropologii filozoficznej, filozofii prawa, filozofii polityki, filozofii kultury (nauki, etyki, religii, sztuki),filozofii języka, metafizyki poznania, filozofii narodu, a także kultury chrześcijańskiej. Zainicjował powstanie pierwszej w Polsce Powszechnej Encyklopedii Filozofii i kierował jej Komitetem Naukowym; do 2008 roku ukazało się osiem tomów tego wydawnictwa. Piśmienniczy dorobek naukowy tego wybitnego filozofa obejmuje blisko 40 pozycji książkowych oraz ponad 400 artykułów, studiów i rozpraw. Jako opiekun naukowy wypromował kilkuset magistrów i blisko sześćdziesięciu doktorów; wielu z jego uczniów zostało profesorami. O. Krąpiec był członkiem wielu towarzystw naukowych w kraju i za granicą, między innymi Papieskiej Akademii Św. Tomasza w Rzymie, Academia Scientiarum et Artium Europea, Societé Internationale pour l'Étude de la Philosophie Médievale, Görres Gesellschaft, Societas Humboldtiana Polonorum, Società Internazionale Tommaso d'Aquino, Towarzystwa Naukowego KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, PAN, PAU, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, a także przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu Oddziału Società Internazionale Tommaso d'Aquino. Posiadał tytuły doktora honoris causa kilku uczelni: Pontifical Institute of Mediaeval Studies w Toronto w Kanadzie (1989),Katolickiego Uniwersytetu w Leuven w Belgii (1990) czy Tarnopolskiego Eksperymentalnego Instytutu Pedagogicznego na Ukrainie (1993). Za swoją wybitną działalność naukową był wielokrotnie odznaczany i nagradzany, między innymi Orderem Palm Akademickich Rządu Francuskiego, Orderem Grand Officier Leopolda II (Belgia),Polonia Restituta z Gwiazdą, Premio Internazionale Salsomaggiore Parma (Włochy); otrzymał też "Medal za zasługi dla KUL", a także medal "Polonia mater nostra est" od Społecznej Fundacji Pamięci Narodu Polskiego. Na podstawie: www.fundacja.hg.plhttp://www.bu.kul.pl/art_11577.html
Mieczysław Albert Krąpiec urodził się 25 maja 1921 roku we wsi Berezowica Mała (ówcześnie województwo tarnopolskie na Podolu, obecnie - Ukraina). W 1939 roku ukończył Gimnazjum klasyczne im. Wincentego Pola w Tarnopolu na Podolu i w tym samym roku wstąpił do zakonu oo. Dominikanów w Krakowie. W tym też mieście, w czasie niemieckiej okupacji, odbył studia w dominikańskim Instytucie Filozoficzno-Teologicznym, gdzie później (w latach 1946-1954) pracował jako wykładowca. Święcenia kapłańskie przyjął w 1945 roku. Rozpoczęta w Instytucie droga naukowa o. Krapca zaowocowała dwoma dysertacjami doktorskimi: jedną z filozofii - "De naturali amore Dei super omnia in creaturis" (O miłości przyrodzonej nade wszystko względem Boga),napisaną pod kierunkiem o. Jacka [Adama] Woronieckiego (doktorat ten został zaakceptowany przez "Angelicum" w Rzymie w 1946 roku),a drugą z teologii - "De amore hypostatico in Sanctissima Trinitate secundum St. Thomam Aquinatem" (O miłości osobowej w Trójcy Świętej według św. Tomasza),napisaną pod kierunkiem ks. Antoniego Słomkowskiego, którą o. Krąpiec obronił na KUL w 1948 roku. Rozprawę habilitacyjną pod tytułem "Egzystencjalne podstawy transcendentalnej analogii bytu" rozpoczął na sekcji filozoficznej Wydziału Teologicznego UW (1951),a po jego likwidacji przez władze komunistyczne przewód habilitacyjny zakończył na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL w roku 1956. Tytuł docenta uzyskał w roku 1956, profesora nadzwyczajnego - w roku 1962, profesora zwyczajnego - w roku 1968. Z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jan Pawła II o. Krapiec był związany od 1951 roku. Trzykrotnie sprawował tu funkcję dziekana Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej (w latach 1958-1961 i 1969-1970),natomiast w latach 1970-1983 był pięciokrotnie wybierany na rektora tej uczelni. W czasie pełnienia tej funkcji znacząco przyczynił się do rozwoju i odnowienia naukowego KUL, jedynej wówczas niepaństwowej uczelni w bloku krajów komunistycznych, oraz promocji KUL w Polsce i na arenie międzynarodowej. Mieczysław A. Krąpiec OP to jeden z głównych twórców lubelskiej szkoły filozoficznej, zwanej też lubelską szkołą filozofii klasycznej. Szkoła ta już w latach 50. XX w. skupiła tak wybitnych myślicieli, jak S. Swieżawski, J. Kalinowski, ks. S. Kamiński, ks. M. Kurdziałek, ks. K. Wojtyła. Kształtowała swoją tożsamość, przejmując spuściznę wielkiej tradycji filozofii klasycznej - Arystotelesa i św. Tomasza z Akwinu. Nawiązywała do realistycznego nurtu neoscholastyki XIX i XX w., w tym głównie É. Gilsona i J. Maritaina. Przekroczyła śmiało ramy historyczne i scholastyczne, podejmując dialog z najważniejszymi kierunkami filozofii współczesnej, takimi jak neopozytywizm, neokantyzm, fenomenologia, filozofia analityczna, egzystencjalizm. Stała się poważnym antidotum na obowiązującą wówczas w państwach bloku sowieckiego filozofię i ideologię marksistowską. W efekcie powstała wszechstronna i oryginalna synteza filozoficzna, obejmująca podstawowe dziedziny filozofii, którą wyróżniało podejście mądrościowe i realistyczne. Rozumienie rzeczywistości zogniskowano wokół istnienia, będącego podstawową racją realizmu ontycznego i poznawczego. Rozumienie człowieka w jego strukturze i działaniu oparto na wizji człowieka jako osoby. O. Krapiec skoncentrował się na badaniach w zakresie podstawowych dziedzin filozofii, czego efektem są jego monografie z zakresu metafizyki ogólnej, metodologii metafizyki, antropologii filozoficznej, filozofii prawa, filozofii polityki, filozofii kultury (nauki, etyki, religii, sztuki),filozofii języka, metafizyki poznania, filozofii narodu, a także kultury chrześcijańskiej. Zainicjował powstanie pierwszej w Polsce Powszechnej Encyklopedii Filozofii i kierował jej Komitetem Naukowym; do 2008 roku ukazało się osiem tomów tego wydawnictwa. Piśmienniczy dorobek naukowy tego wybitnego filozofa obejmuje blisko 40 pozycji książkowych oraz ponad 400 artykułów, studiów i rozpraw. Jako opiekun naukowy wypromował kilkuset magistrów i blisko sześćdziesięciu doktorów; wielu z jego uczniów zostało profesorami. O. Krąpiec był członkiem wielu towarzystw naukowych w kraju i za granicą, między innymi Papieskiej Akademii Św. Tomasza w Rzymie, Academia Scientiarum et Artium Europea, Societé Internationale pour l'Étude de la Philosophie Médievale, Görres Gesellschaft, Societas Humboldtiana Polonorum, Società Internazionale Tommaso d'Aquino, Towarzystwa Naukowego KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, PAN, PAU, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, a także przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu Oddziału Società Internazionale Tommaso d'Aquino. Posiadał tytuły doktora honoris causa kilku uczelni: Pontifical Institute of Mediaeval Studies w Toronto w Kanadzie (1989),Katolickiego Uniwersytetu w Leuven w Belgii (1990) czy Tarnopolskiego Eksperymentalnego Instytutu Pedagogicznego na Ukrainie (1993). Za swoją wybitną działalność naukową był wielokrotnie odznaczany i nagradzany, między innymi Orderem Palm Akademickich Rządu Francuskiego, Orderem Grand Officier Leopolda II (Belgia),Polonia Restituta z Gwiazdą, Premio Internazionale Salsomaggiore Parma (Włochy); otrzymał też "Medal za zasługi dla KUL", a także medal "Polonia mater nostra est" od Społecznej Fundacji Pamięci Narodu Polskiego. Na podstawie: www.fundacja.hg.plhttp://www.bu.kul.pl/art_11577.html
8,0/10średnia ocena książek autora
84 przeczytało książki autora
383 chce przeczytać książki autora
11fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Arystotelesowska koncepcja substancji
Mieczysław Albert Krąpiec OP
8,3 z 3 ocen
16 czytelników 1 opinia
2000
Struktura bytu. Charakterystyczne elementy systemu Arystotelesa i Tomasza z Akwinu
Mieczysław Albert Krąpiec OP
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2000
Filozofia co wyjaśnia?; Filozofia w teologii
Mieczysław Albert Krąpiec OP
9,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
2000
Metafizyka. Zarys teorii bytu
Mieczysław Albert Krąpiec OP
7,1 z 12 ocen
39 czytelników 1 opinia
1995
Z teorii i metodologii metafizyki
Mieczysław Albert Krąpiec OP, Stanisław Kamiński
0,0 z ocen
7 czytelników 0 opinii
1994
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Nieraz tak długo nie są ukształtowane nasze myśli, jak długo nie posiądą językowego wyrazu i nie zostaną sprecyzowane i uzasadnione. Zasadni...
Nieraz tak długo nie są ukształtowane nasze myśli, jak długo nie posiądą językowego wyrazu i nie zostaną sprecyzowane i uzasadnione. Zasadniczo do jasnego formułowania naszych myśli przyczynia się właśnie językowy wyraz naszego poznania. Bez niego i sprawdzenia go w konfrontacji z innymi ludźmi nasza myśl jest ciągle chwiejna i niedoprecyzowana.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Myśli wybrane Mieczysław Albert Krąpiec OP
8,0
Krąpiec to świetny filozof, myślę, że warto o nim poczytać i jego dzieła poczytać jak jest się na 2-3 roku filo.
Znalazłem karton z książkami w piwnicy, a tam kolejne książki które przeczytałem.
Przeczytałem trochę książek w młodości :) .
To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019