Najnowsze artykuły
- ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz2
- ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
- ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
- Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński40
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Agnieszka Masłowiecka
Źródło: http://www.wforma.eu/maslowiecka-agnieszka,878.html
3
7,2/10
Pisze książki: literatura piękna, reportaż
Urodzona: 01.01.1976
Psycholog. Asystent w Zakładzie Psychologii Społecznej i Rozwoju Człowieka na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu w Białymstoku. Obroniła pracę doktorską pt. „Funkcjonowanie psychospołeczne matek dzieci o zaburzonym rozwoju”.
Prowadzi zajęcia z psychologii rozwoju człowieka, komunikacji interpersonalnej, warsztaty umiejętności wychowawczych, diagnozę psychologiczną. Posiada wieloletnie doświadczenie kliniczne w pracy z dziećmi chorymi, z problemami emocjonalnymi, z zaburzeniami zachowania, zaburzeniami rozwoju, dziećmi mającymi kłopoty w relacjach rówieśniczych. Prowadzi także terapię psychologiczną osób dorosłych: przeżywających kryzysy życiowe, problemy w relacjach z innymi ludźmi, doświadczających silnego stresu. Odbyła czteroletnie szkolenie z psychoterapii pod patronatem Sekcji Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Przez osiem lat zatrudniona w Dziecięcym Szpitalu Klinicznym. Prowadzi grupę wsparcia w żałobie dla rodziców po stracie dziecka. Od 2010 r. zatrudniona przez Fundację Podlaskie Hospicjum Onkologiczne w Nowej Woli.
Prowadzi zajęcia z psychologii rozwoju człowieka, komunikacji interpersonalnej, warsztaty umiejętności wychowawczych, diagnozę psychologiczną. Posiada wieloletnie doświadczenie kliniczne w pracy z dziećmi chorymi, z problemami emocjonalnymi, z zaburzeniami zachowania, zaburzeniami rozwoju, dziećmi mającymi kłopoty w relacjach rówieśniczych. Prowadzi także terapię psychologiczną osób dorosłych: przeżywających kryzysy życiowe, problemy w relacjach z innymi ludźmi, doświadczających silnego stresu. Odbyła czteroletnie szkolenie z psychoterapii pod patronatem Sekcji Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Przez osiem lat zatrudniona w Dziecięcym Szpitalu Klinicznym. Prowadzi grupę wsparcia w żałobie dla rodziców po stracie dziecka. Od 2010 r. zatrudniona przez Fundację Podlaskie Hospicjum Onkologiczne w Nowej Woli.
7,2/10średnia ocena książek autora
17 przeczytało książki autora
54 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Pyszne ciało Agnieszka Masłowiecka
5,6
Kurzyna, wieprzowina, wołowina, ryba – nazwy, które towarzyszą nam na co dzień. Każdego dnia (jeśli jesteśmy wszystkożerni) zjadamy kawałek mięsa, kawałek czyjejś matki, ojca, brata, siostry, córki, syna, a wszystko przez to, że na te produkty nie patrzymy jak na ciała, ale potrawę. Co jeśli znajdzie się osoba, która w podobny sposób spojrzy na człowieka, która jest gotowa zrealizować swoje marzenia o potrawie z człowieczyny? W historii ludzkości było wiele takich historii. Jedzenie ciał pokonanych miało podkreślić posiadaną siłę lub dostarczyć mocy, którymi obrażone były ofiary.
W zbiorze opowiadań „Pyszne ciało” znajdziemy historie pisarzy, którzy nieświadomie zmieniają bieg historii w odległym kraju, przygody ludzi uciekających przed życiem, chorobą, śmiercią, sobą. Ciała ich i wszystkich otaczających istot odgrywają w całości bardzo ważną funkcję: sprawiają, że przestajemy być tworem cielesno-duchowym. Stajemy się materią, która albo zostanie zjedzona przez mniejsze albo przez większe istoty. W przyrodzie przecież się nic nie marnuje, więc i nasza materialna cząstka musi być wykorzystana. Kto skosztuje naszego pysznego ciała zależy od naszych codziennych decyzji.
Zbiór opowiadań polecam miłośnikom opowiadań oraz literatury niejednoznacznej, wymagającej skupienia, analizy, odkrywania ukrytych sensów.
Pyszne ciało Agnieszka Masłowiecka
5,6
Kanibalizm. Dla większości z nas nieludzki akt, do którego nie bylibyśmy zdolni. Istnieją jednak ludzie, dla których leży on w naszej naturze. Jest czymś, czego pożądają. Są gotowi umieścić anons w gazecie, aby znaleźć swojego klienta, ofiarę, dawcę... Jakąkolwiek nadamy nazwę temu człowiekowi, stanie się on w swoim przekonaniu nieśmiertelny. Czy ktoś z Was także pragnie takiej nieśmiertelności?
Najnowszy zbiór opowiadań Agnieszki Masłowieckiej został zainspirowany aktem kanibalizmu, którego dopuścił się w 2001 r. Armin Meiwes. Konsumując swoją ofiarę dopuścił się czynu, który posłużył za tło opowiadań prozaiczki i dramatopisarki. Są wśród nich utwory subtelne, osobiste, ale i z pogranicza fantasy czy horroru. Tę ciekawą mieszankę tworzą niebanalni bohaterowie. Rag, człowiek z przyszłości, zmagający się z władzą Jego Ekscelencji, ale także pisarka, której dzieło wywołało zamieszki polityczne w tajemniczej Nolandii. Lecz to dopiero początek barwnych sylwetek.
Ambitna twórczość, którą mamy przyjemność poznać z pewnością skłania do rozważań. Czym jest instynkt i czy człowiek jest jego sługą? Czy zjadając siebie nawzajem stajemy się gorsi nawet od zwierząt? No i wreszcie, jak się tego dowiedzieć? Jednym z najważniejszych symboli w zbiorze „Pyszne ciało” są sny. Ludzie, którzy nie śnią tracą swoje człowieczeństwo, poczucie bezpieczeństwa. Mogą one stanowić klucz do naszej podświadomości, naszych pragnień i obaw.
Szczególnie zaciekawiły mnie typy narracji używane przez autorkę. W różnych opowiadaniach bawi się nimi, kreując w ten sposób napięcie i całą historię. Zawsze wybiera ten najodpowiedniejszy. Inny gdy opowiada niedolę niezdarnego smoka, inny gdy mówi o umieraniu.
Przyznam, że bardzo spodobał mi się styl, którym posługuje się pani Agnieszka Masłowiecka. Nie chcę nazywać go kobiecym, choć z pewnością coś w tym jest. Istotnie jest on na swój sposób wyjątkowy i bardzo szczery. Pisarka nie unika trudnych pytań, ale interpretuje je zgodnie z własnymi przekonaniami. Szczególnie poruszyły mnie opowiadania, których tematem była śmierć. Kreując z pozoru całkiem prostą historię, mówi wiele o tym czym jest poszukiwanie własnej drogi w życiu, czym jest odchodzenie i oddawanie swej duszy.
„Pyszne ciało” to prawdziwa kwintesencja młodej, odważnej prozy. Ponownie wydawnictwo FORMA nie zawiodło moich oczekiwań. Zgodnie ze swoim mottem oddają czytelnikom to, co niejednoznaczne, inspirujące, skłaniające do dyskusji. Polecam ten zbiór wszystkim, którzy wierzą właśnie w taką twórczość i nie boją się jej skutków.
Zapraszam: http://advena-artlab.blogspot.com/