Karina Jarzyńska

Każdy epos jest jak drzwi do nowego świata. [...] „Światy”, jakie skrywają w sobie teksty eposów, to oczywiście światy kultury różnych ludów...

Każdy epos jest jak drzwi do nowego świata. [...] „Światy”, jakie skrywają w sobie teksty eposów, to oczywiście światy kultury różnych ludów, które je stworzyły. Dzięki temu, że dzieła te powstawały na przestrzeni wielu pokoleń, mają strukturę przypominającą średniowieczny palimpsest [...]. Tak jak na palimpseście pod tekstem nowszym często kryją się utwory uznane za niepoprawne ideologicznie lub nieaktualne i przez to skazane na zniszczenie, tak samo w eposie redaktorzy nieraz „poprawiali” funkcjonujący w obiegu ustnym utwór, dostosowując go do potrzeb swojej epoki – przykładami tego jest zwłaszcza chrystianizacja Beowulfa i Pieśni o Nibelungach, islamizacja Szahname czy ideologia krucjat wszechobecna w Pieśni o Rolandzie.