Najnowsze artykuły
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać1
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński7
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać12
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Lise Eliot
2
7,2/10
Pisze książki: popularnonaukowa
Neurobiolog z Chicago Medical School, autorka licznych fachowych publikacji na temat rozwoju mózgu oraz matka trojga małych dzieci (jej doświadczenie macierzyńskie też się tutaj liczy),zawarła w swojej książce dużo więcej informacji niż znaleźć można w przeciętnej publikacji o ciąży i rodzicielstwie. Sięgnęła po rzeczywiste dane o rozwoju mózgu i o tym, w jaki sposób wpływa na niego środowisko i doświadczenie. Zamieszczone tu dane są szczegółowe, lecz zrozumiałe dla czytelnika bez przygotowania naukowego.
7,2/10średnia ocena książek autora
97 przeczytało książki autora
249 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Różowy mózg, niebieski mózg Lise Eliot
6,7
Było w "Mężczyźni są z Marsa, kobiety z Wenus", ?e r�ce są wrodzone, uświęcone, jesteśmy rozni i co pan zrobisz nic pan nie wrobisz, panowie na polowanie, panie do jaskini.
Były teorie o wszechsprawczej roli kultury, wszystko zależy od nas, dzieci są biala kartka i mozna je wychować na absolutnie wszystko.
A ta ksi??ka jest pomiędzy. Na pytanie: czy mózg ma płeć? Odpowiada: trochę tak, trochę nie. Czy dziewczynki i chłopcy różnią się między sobą? Tak, ale nie aż tak bardzo, jak nam się wydaje. Czy można coś zrobić, aby nasze dzieci dorastały w świecie wolnym od stereotypów? Można coś zrobić, ale nie wszystko, co nam przyjdzie do głowy
Różowy mózg, niebieski mózg Lise Eliot
6,7
Lise Eliot jest neurobiologiem, naukowcem zajmującym się rozwojem mózgu. Jest też matką trojki dzieci, dwóch synów i córki. Chyba właśnie połączenie tych dwóch faktów sprawia, że jej książka jest tak fascynująca i przekonująca. Z jednej strony nie brak w niej „twardych” faktów naukowych, z drugiej aż roi się od przykładów z życia wziętych, często dotyczących jej własnych dzieci.
Teza autorki w skrócie zawarta jest w podtytule książki, który brzmi: Jak niewielkie różnice w mózgach dziewczynek i chłopców mogą stać się przepastne i co z tym robić. Otóż to! Książka rozbiła trochę moich, jak się okazało raczej stereotypowych przekonań, choć wy-dawało mi się, że to wiedza poparta badaniami naukowymi. Sporo słyszy się o wynikach ba-dan, które „udowadniają” jak różnią się mózgi kobiet i mężczyzn. Przedstawia się je jako nie-podważalny dowód wrodzonych różnic. Też słyszeliście coś takiego? Że tu większy hipokamp czy ciało modzelowate, tam uaktywniają się inne obszary mózgu, tu półkule współpracują, a tu każda robi swoje i tak dalej… To bardzo medialne tematy i niestety, jak zwykle, wychodzi na to, że co niektórzy na tym społecznym zapotrzebowaniu na utrzymywanie stereotypów robią karierę i nieźle zarabiają. Lise Eliot wiele razy podkreśla, że badania na dorosłych nie są dowodem na wrodzone różnice w budowie mózgu, bo nasz mózg jest niezwykle plastyczny i zmienia się pod wpływem doświadczeń, oddziaływań środowiska.
Powyższy tekst stanowi fragment recenzji z bloga: http://ksiazkapsychologiczna.blogspot.com/