Polski poeta i satyryk.
Absolwent warszawskiej Szkoły Nauk Politycznych.
Publikował w "Cyruliku Warszawskim" i "Szpilkach".
Zdobywca Nagrody Młodych Polskiej Akademii Literatury (1938).
Obrońca Warszawy w 1939 roku. Podczas ucieczki ze stolicy do Francji zatrzymał się w Wilnie, gdzie zmarł w dotąd niewyjaśnionych okolicznościach. Miał zaledwie 31 lat.
Wydane książki: "Ludzie wśród ludzi" (1932),"Mieszczański poemat" (1935),"Kredą na parkanie" (1937),"Trzynaście wierszy" (1938),"Ściana śmiechu" (1938),"Poemat o Warszawie" (1938).