polska prawniczka i nauczyciel akademicki, feministka. Doktor habilitowana nauk prawnych, zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Warszawskiego.
W 2012, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej, prezydent Bronisław Komorowski odznaczył ją Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
Zaznaczę na początku, że ideowo zgadzam się z autorami publikacji zamieszczonych w tej książce.
Niedopuszczalnym, jednakże jest moim zdaniem brak kontroli wypowiedzi rozmówców, co przejawia się m.in. w daleko idących nieścisłościach jeżeli chodzi o podawanie danych i wyciąganie przez autorów wniosków z owych danych płynących.
Niedopuszczalnym także jest według mnie oskarżenie przeciwników rozwiązań systemowych proponowanych przez autorów (z którymi w dużej części się zgadzam) o niedopuszczanie do głosu drugiej strony debaty. Oskarżenie to można podnieść przeciwko tej publikacji, jako traktujący problem z punktu widzenia ściśle określonej strony i niedopuszczającej argumentów przeczących wysuwanym przez siebie wnioskom.
Reasumując, książki nie polecam do celów naukowych z powodu nieścisłych w wielu miejscach danych.
Nie polecam jej także osobom, które mają już pewien zasób wiedzy na temat polityki narkotykowej. Jedynie laicy, chcący poznać zdanie jednej tylko strony mogą, według mnie skorzystać z lektury tej pozycji.
Książkę tą musiałam przeczytać na jeden z przedmiotów na uczelni. Podobała mi się ona, ze względu na różne podejścia do uzależnień i narkomanii jako zjawiska społecznego. Oprócz suchych faktów o narkotykach, przyczynach i skutkach zażywania środków psychoaktywnych zostały przedstawione historie osób zmagających się z uzależnieniem oraz doświadczenie autorów tych tekstów. Dobra pozycja dla pedagogów, psychologów, a także rodzin osób uzależnionych. Nie krytykuje, nie ocenia, ale analizuje i prognozuje. Polecam!