Georg Trakl
Poeta austriacki reprezentujący ekspresjonizm.
Przedmiotem jego poezji jest sens istnienia, śmierć, zniszczenie i przemijanie. Reprezentował dekadentyzm i katastrofizm, przewidywał upadek Austro-Węgier. W 1910 zdobył wykształcenie farmaceuty. W tym zawodzie pracował w szpitalu w Innsbrucku, a po wybuchu wojny został wcielony do armii i wysłany na front. Na skutek kontaktu z ciężko rannymi i umierającymi żołnierzami popadł w głęboką depresję. Leczony w szpitalu w Krakowie zmarł wskutek przedawkowania kokainy, prawdopodobnie śmiercią samobójczą.
Trakl jest jedną z najciekawszych postaci niemieckojęzycznej sceny literackiej XX wieku, postrzeganą jako indywiduum kontrowersyjne, którego dzieciństwo i młodość naznaczone zostały skomplikowanymi relacjami z matką poety, jego domniemaną kazirodczą miłością do własnej siostry Grety, nadużywaniem narkotyków i alkoholizmem. Wiersze Trakla wpisują się - formalnie i znaczeniowo - w nurt ekspresjonistyczno-symboliczny i wywarły ogromny wpływ na kolejne pokolenia artystów, głównie ze świata muzycznego (powstały liczne kompozycje ilustrujące utwory austriackiego twórcy). Od 1952 roku rodzinne miasto poety przyznaje nagrodę jego imienia, Georg Trakl Preis.
- 39 przeczytało książki autora
- 101 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Tęsknię za dniem, w którym dusza nie będzie już chciała ani mogła dłużej mieszkać w tym nieszczęsnym i zarażonym smutkiem ciele, (…).
Tęsknię za dniem, w którym dusza nie będzie już chciała ani mogła dłużej mieszkać w tym nieszczęsnym i zarażonym smutkiem ciele, (…).
Zawsze jestem smutny, kiedy jestem szczęśliwy! Czy to nie jest osobliwe?
Zawsze jestem smutny, kiedy jestem szczęśliwy! Czy to nie jest osobliwe?
(…) tylko mała iskierka czystej radości – i byłoby się ocalonym; miłości – i byłoby się zbawionym.
(…) tylko mała iskierka czystej radości – i byłoby się ocalonym; miłości – i byłoby się zbawionym.
DYSKUSJE