Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam po tę książkę skuszona nawiązaniem do mitologii i zapowiedzią opowieści o miłości i sztuce. I owszem, dostałam to. Z początku jednak trudno mi się czytało, nie potrafiłam się wciągnąć, czegoś mi brakowało. Niektóre momenty były ciekawe - zwłaszcza opisy pracy malarza i refleksje głównych bohaterów na temat sztuki i życia. Akcja jednak stała się w pewnym momencie zbyt szablonowa: bohater maluje prowadząc rozmowy ze swoją modelką, potem następuje konfrontacja z Lo Sparviero, znów scena w pracowni i znów konfrontacja i tak kilkakrotnie. Dopiero pod koniec jest trochę lepiej, choć nie mogę powiedzieć, żeby rozwiązanie tajemnicy Andromedy mnie zaskoczyło. Opowieść ratuje nastrój tajemnicy i pewnej zmysłowości. Plusik za ciekawą okładkę. Generalnie czytało się dość szybko, ale czuję lekki niedosyt, zabrakło tu czegoś istotnego.