Joanna Różyńska

Nie była to łatwa lektura, ale za to niezwykle satysfakcjonująca. Autorka rozprawia się z głównymi koncepcjami argumentu z potencjalności obrońców aborcji. Struktura książki jest bardzo klarowna, co było dla mnie dużym ułatwieniem, gdyż niejednokrotnie musiałam się cofać w tekście dla pewności zrozumienia wszystkich tez. W trakcie lektury stawiałam sobie mnóstwo pytań (łącznie z tym najbardziej podstawowym: dlaczego zabijanie jest złe? czy zawsze jest złe?) i stawiam je do tej pory, gdyż temat jest niezwykle skomplikowany, a książka nie zawsze udziela jasnych odpowiedzi. Nie spodziewałam się również takiej mnogości teorii etycznych, nie jest to pewnie nic dziwnego dla osób związanych akademicko z bioetyką, jednakże dla mnie, zwykłego zjadacza chleba, było to zaskakujące i jednocześnie redukujące pewną ciasnotę myślenia. Rozdział czwarty to petarda, przejrzyście wyjaśnione stadia zapłodnienia, a następnie rozwoju zarodka w ujęciu czysto biologicznym, naprawdę polecam. Warto przeczytać choćby tylko dla tego rozdziału, po przeczytaniu można zająć jednoznaczne stanowisko wobec tzw. antykoncepcji „po”. I jeszcze jedno: bawią mnie opinie bazujące wyłącznie na notce od wydawcy. Naprawdę warto przeczytać całość, a nie bezmyślnie wstawiać „1”, tylko dlatego, że książka nie pasuje do naszego światopoglądu. Autorka wyraźnie definiuje osobę jako istotę posiadającą zdolność do racjonalnego myślenia i samoświadomości, bez względu na to, czy te intelektualne funkcje aktualne realizuje czy też nie (bo jest np. w stanie snu, narkozy, hipnozy itd.). Jeżeli chodzi o przyznanie prawa do życia gametom (co oczywiście jest absurdalne, również wg autorki),to jest to tzw. „zarzut zakresu”, który jest często stosowany wobec argumentu z potencjalności, zostało to bardzo obszernie i wyczerpująco wyjaśnione w książce.